Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria L.)
Rodzina: Selerowate (Apiaceae)
 |
| Original book source: Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Gera, Germany Permission granted to use under GFDL by Kurt Stueber |
Opis rośliny
Podagrycznik pospolity to bylina osiągająca wysokość od 30 do 100 cm. Łodyga jest wzniesiona, naga, bruzdkowana, wewnątrz pusta. Liście są podwójne trójlistkowe o odcinkach jajowatych, podługowatych, mierzących do 10 cm. Dolne liście pochwiasto osadzone na łodydze. Ogonek liściowy zawsze gładki. Drobne kwiaty tworzą kwiatostany - baldachy złożone. W poszczególnych baldaszkach jest 12-20 pojedynczych kwiatów. Płatki korony białe wielkości do 3 mm średnicy. Kwitnie od maja do sierpnia. Owocem jest rozłupnia rozpadająca się łatwo na dwie rozłupki.
Siedlisko
Podagrycznik pospolity występuje na podłożach wilgotnych, żyznych, bogatych w azot m.in. wilgotne lasy, łęgi, zarośla, parki, brzegi wód. W Polsce pospolity na całym obszarze.
Zastosowanie
Roślina od setek lat wykorzystywana przez medycynę ludową w przypadłościach artretycznych, głównie jak nazwa wskazuje na podagrę - okłady z rozgniecionych, ugotowanych korzeni. Roślina posiada substancje czynne flawonoidy i witaminę C. Podagrycznik pospolity ma również działanie stymulujące, gojące oraz moczopędne. Sokiem wyciśniętym z liści można nacierać miejsca ukąszeń przez owady.
Podagrycznik pospolity to bylina osiągająca wysokość od 30 do 100 cm. Łodyga jest wzniesiona, naga, bruzdkowana, wewnątrz pusta. Liście są podwójne trójlistkowe o odcinkach jajowatych, podługowatych, mierzących do 10 cm. Dolne liście pochwiasto osadzone na łodydze. Ogonek liściowy zawsze gładki. Drobne kwiaty tworzą kwiatostany - baldachy złożone. W poszczególnych baldaszkach jest 12-20 pojedynczych kwiatów. Płatki korony białe wielkości do 3 mm średnicy. Kwitnie od maja do sierpnia. Owocem jest rozłupnia rozpadająca się łatwo na dwie rozłupki.
Siedlisko
Podagrycznik pospolity występuje na podłożach wilgotnych, żyznych, bogatych w azot m.in. wilgotne lasy, łęgi, zarośla, parki, brzegi wód. W Polsce pospolity na całym obszarze.
Zastosowanie
Roślina od setek lat wykorzystywana przez medycynę ludową w przypadłościach artretycznych, głównie jak nazwa wskazuje na podagrę - okłady z rozgniecionych, ugotowanych korzeni. Roślina posiada substancje czynne flawonoidy i witaminę C. Podagrycznik pospolity ma również działanie stymulujące, gojące oraz moczopędne. Sokiem wyciśniętym z liści można nacierać miejsca ukąszeń przez owady.
Podagrycznik pospolity ma zastosowanie kulinarne. Posiekane młode liście stanowią dodatek do surówek, sałatek, sosów i zup. Doskonale również komponuje się z ziemniakami lub marchwią w postaci duszonej lub smażonej. Liście rośliny można wykorzystać do aromatyzowania pieczonych i smażonych mięs. Podagrycznik jest niezastąpionym składnikiem oczyszczającej kuracji wiosennej z roślin dziko rosnących. Bardzo często wykorzystywana jako składnik maseczek.
Na wiosnę można przygotować smaczną jarzynkę (po zblanszowaniu duszone na maśle jak np. szpinak). Wczesnowiosenna kuracja oczyszczająca z dziko rosnących roślin (młode liście): podagrycznika, mniszka, babki lancetowatej, kurdybanka i szczawiu lub szczawiku, można przygotować z sosem winegret lub sosem jogurtowym z czosnkiem. Sałatka ta działa rozgrzewająco, przeciwreumatycznie, moczopędnie i odżywczo.
mgr Justyna Szydłowska
Źródła:
Lippert W., Podlech D. 1994. Kwiaty. Encyklopedia kieszonkowa, Wyd. Muza SA, Warszawa
Lis H., Lis P. 2015. Kuchnia Słowian, czyli o poszukiwaniu dawnych smaków, Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa
Łuczaj Ł. 2009. Dzikie rośliny jadalne Polski. Przewodnik survivalowy, Wyd. Chemigrafia, Krosno
Münker B. 1998. Kwiaty polne i leśne. Leksykon przyrodniczy, Wyd. Świat Książki, Warszawa
Szymanderska H. 2014. Z łąki na talerz, Wyd. Świat Książki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz