Ryby Bałtyku, pijawki i nieproszeni goście

Przedstawiamy kolejne propozycje na Noc Biologów 20916, tym razem z Katedry Zoologii.

Ryby Bałtyku (wykład)

Wykaz i charakterystyka gatunków ryb żyjących w Bałtyku na tle panujących tutaj warunków środowiskowych. . Możliwość zapoznania się z budową funkcjonalną ryb i uzyskanie odpowiedzi na ważne pytania, m.in.: Jak szybko mogą pływać ryby? Dlaczego ryby wędrują? Które gatunki są największe, a które najmniejsze? Czy ryby Bałtyku są zagrożone wyginięciem?

prof. dr hab. Alicja Boroń

Nieproszeni „goście” – nowe niebezpieczne zoonozy (wykład)

Główne przyczyny wystąpienia nowych zoonoz to: zmiany zachodzące w środowisku, migracje ludności i zwierząt, konsumpcja żywności pochodzącej od zwierząt dzikich, rozpowszechnienie kontaktów człowieka ze zwierzętami. W ostatnich latach za najgroźniejszego dla człowieka pasożyta na świecie (i w Polsce) został uznany tasiemiec Echinococcus multilocularis (obok zarodźca malarii). W cyklu tzw. dzikim żywicielami ostatecznymi, odpowiedzialnymi za jego rozprzestrzenianie, są lisy natomiast w cyklu synantropijnym psy i koty. Ekstensywność zarażenia lisów w ostatnich latach gwałtownie wzrasta. Z krajów UE jedynie w Irlandii, Wielkiej Brytanii, Norwegii (kontynentalnej) i na Malcie nie stwierdzono obecności tasiemca w lisach. Człowiek zaraża się po przypadkowym połknięciu onkosfer (jaj) tasiemca przyklejonych do owoców leśnych lub grzybów. U 99% ludzi larwa tasiemca lokuje się w wątrobie, następnie rozrasta się dając przerzuty do różnych narządów. Objawy kliniczne pojawiają się po 5-10, a nawet 15 latach. Niebezpieczną zoonozą jest też balisaskarioza powodowana przez nicienia Balisascaris procyonis, którego żywicielem ostatecznym są szopy. Dotychczas na terenie Polski nie stwierdzono tej choroby, ale wzrastająca ciągle liczebność populacji szopów może stanowić poważne zagrożenie

dr hab. Janina Dziekońska-Rynko

Jak ryba w wodzie
Zajęcia praktyczne z wykładem z preparatami ryb. Zapoznanie z przystosowaniami morfologicznymi do życia ryb w środowisku wodnym. Zaprezentowanie różnorodności przystosowań do środowiska.

dr Robert Krupa

Co robią pijawki, gdy zapada zmrok?

Gdy zapada ciemność pijawki pasożytujące na rybach otrzymują informację, że najprawdopodobniej w zasięgu znalazł się ich żywiciel. Niemal natychmiast wykonują atak przyssawką przednią i zwykle przyczepiają się do ryby. Żeby dobrze zlokalizować żywiciela muszą kierować się do miejsc najbardziej oświetlonych, ponieważ tam widzą nawet najmniejszego żywiciela (jego cień). Osiągają go wykorzystując spadek natężenia światła jaki odbierają za pomocą potężnego fotoreceptora, który o dziwo umieszczony jest z tyłu ciała na przyssawce tylnej.

prof. dr hab. Aleksander Bielecki