Nakropki, pepłonie i inni mieszkańcy zbiorników wodnych w Olsztynie

(Świąteczny chrząszcz wodny z rodziny pływakowatych, rys. mgr Joanna Flisińska)

Chrząszcze wodne (Coleoptera aquatica) są bardzo liczną i szeroko rozpowszechnioną grupą owadów, których życie i rozwój związane są ze środowiskiem wodnym. W całej Europie opisano jak dotąd 950 gatunków, natomiast w Polsce stwierdzono występowanie 373 gatunków. Te w większości niepozorne owady, których piękna i zróżnicowania nie można dostrzec gołym okiem, związane są z bardzo zróżnicowanymi środowiskami wodnymi. Spotkać je można zarówno w wodach płynących jak i stojących, trwałych czy okresowych, na terenach otwartych, bądź leśnych. Zasiedlają one mniej lub bardziej zarośnięte strefy jezior, drobne zbiorniki eutroficzne zarówno te śródpolne jak i śródleśne, zbiorniki torfowiskowe, źródła, drobne cieki wodne, strumienie, rzeki. Z reguły są świetnymi pływakami – niektóre ślizgają się po powierzchni wody, inne przez chwilę wystawiają z niej tylko odwłoki, aby zaczerpnąć świeżego powietrza, po czym szybko kryją się w toni wodnej.

Środowiskami występowania chrząszczy wodnych, obok wód naturalnych, są również zbiorniki, których powstanie wiąże się działalnością człowieka, np. stawki czy fontanny. Życie Olsztyna nie wpływa w sposób dostrzegalny na faunę chrząszczy wodnych. Silnie rozwinięta i zróżnicowana sieć wodna miasta pozwala na występowanie aż 145 gatunków chrząszczy wodnych. Z reguły to gatunki typowe dla Pojezierza Mazurskiego. Ale wiele z nich to gatunki rzadkie, chronione bądź zagrożone wyginięciem nie tylko w Polsce.

Dr Joanna Pakulnicka
Katedra Ekologii i Ochrony Środowiska

Wykład zaplanowany na Noc Biologów, 10 stycznia 2014, szczegółowy program niebawem