Kilka miesięcy temu zaczęłam dorywczą pracę w sklepie zoologicznym. W związku z powierzonymi mi obowiązkami, byłam zobowiązana do poznania natury wielu gatunków zwierząt domowych. Nie trzeba było mnie do tego zmuszać. Temat na tyle mnie zaciekawił, że sama w wolnych chwilach wyszukiwałam wiele cennych, ciekawych informacji. Zapisałam się również do kilku grup na portalu Facebook, w których to ludzie z różnych przedziałów wiekowych wymieniali się cennymi poradami i spostrzeżeniami. Dołączenie do tych grup pozwoliło mi na wyrobienie własnego stanowiska w wielu kwestiach.
W obecnych czasach ludzie żyją coraz intensywniej. Większość czasu spędzają poza domem, czy to w pracy czy na uczelni. Często nie mogą sobie pozwolić na posiadanie psa, gdyż nie mają wystarczająco dużo czasu na regularne spacery i opiekę nad nim. Myślę że w takim przypadku dobrze jest rozważyć możliwość posiadania zwierzaka, który jest mniej wymagający a jednak da nam wiele radości. Przed pojawieniem się zwierzaka w naszym domu powinniśmy poznać jego naturę i posiąść odpowiednią wiedzę na jego temat. W związku z powyższym chciałabym przybliżyć dwa gatunki zwierząt – szynszyla i papugę żako. Dlaczego mój wybór padł na te konkretne zwierzęta ? Myślę, że są to mało znane zwierzęta wśród ludzi którzy nie są zagłębieni w ten temat, a są to na tyle ciekawe i godne zainteresowania zwierzęta że chciałabym przybliżyć ich naturę.
Pierwszym wybranym zwierzęciem jest szynszyla mała. Jej cechą charakterystyczną jest posiadanie niesamowicie gęstego, puszystego i miękkiego futra. W warunkach naturalnych żyje obecnie już tylko na terenie Rezerwatu Narodowego Las Chinchillas – rezerwatu położonego w okolicy miasta Illapel w chilijskiej prowincji Choapa. W związku z licznymi polowaniami, szynszyla mała jest obecnie zaliczana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, (IUCN) do gatunków krytycznie zagrożonych na wolności. Jest to zwierzę żyjące na terenach górskich, skalistych.
Gatunek ten wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy – samce (600g) są mniejsze od samic (ok.800g). Są to zwierzęta nocne, więc będą idealne dla „nocnych marków”. Z natury szynszyla jest bardzo socjalna i rodzinna. Nie wskazane jest trzymanie takich zwierząt pojedynczo, gdyż czują się osamotnione i częściej zapadają na różne choroby. Jak na domowe gryzonie żyją bardzo długo – nawet do 20 lat.
Z racji tego, że szynszyla ma silnie umięśnione skoki i skacze nawet na wysokość metra, musi mieć odpowiednio dużą klatkę oraz powinno jej się zapewnić codzienny kilkugodzinny wybieg. Minimalne wymiary klatki to 40 cm – szerokość, 70cm – długość, 80cm – wysokość. Dobrze gdy klatka jest wyposażona w półki po których szynszyla może skakać. Podstawą żywieniową szynszyli jest odpowiednio zbilansowana karma przeznaczona dla szynszyli w postaci mieszanki lub granulatu. Dodatkowo wskazane jest podawanie siana i suszonych ziół oraz warzyw. W przypadku szynszyli trzeba uważać jednak na zawartość cukru w owocach, warzywach czy innych przekąskach – szynszyle są diabetykami. W związku z tym że szynszyle są gryzoniami, przez całe życie rosną im zęby. Trzeba dostarczać im elementy na których mogą je ścierać, np. gałęzie drzew owocowych. Zwierząt tych nie kąpiemy w wodzie. Wystarczy zapewnić im dostęp do dużej miski z czystym piaskiem do kąpieli dla szynszyli. Tarzając się w drobnoziarnistym piasku czyszczą swoje delikatne futro z zanieczyszczeń i nadmiaru tłuszczu.
Kolejnym gatunkiem, który według mnie zasługuje na uwagę jest papuga żako. Jest to duża papuga, wielkości ok 32cm, biało-szarym ubarwiona z czerwonym ogonem. Żyje bardzo długo – nawet do 50 lat. Ma bardzo silny i duży dziób, którym w obronie potrafi wyrządzić krzywdę.
W warunkach naturalnych wydają ochrypłe wrzaski i głośne, rytmiczne gwizdy. Nawołują głównie wieczorem wracając z żerowisk na nocleg. W warunkach domowych panuje powszechna opinia, że papugi potrafią mówić. Jest to błędne przeświadczenie. Papugi potrafią jedynie naśladować usłyszane dźwięki i ewentualnie kojarzyć je z określonymi sytuacjami. Jest to związane z faktem, iż stwierdzono że papugi te posiadają umysł rozwinięty jak u 6-letniego dziecka. Żako uwielbiają być w centrum zainteresowania, dlatego często naśladują dźwięki niekoniecznie miłe dla ucha człowieka np. dźwięk naszego budzika czy też skrobanie paznokciem po tablicy szkolnej.
Na wolności żyją w stadach. W warunkach hodowlanych często upatrują swojego towarzysza w człowieku. Trzeba mieć na uwadze, że żako wybierają sobie same swojego „partnera” czyli upatrują sobie go w jednym z domowników. Na innych ludzi, nawet mieszkających w tym samym domu, których dobrze zna, może reagować agresywnie. Co więcej, bardzo źle znoszą wszelkie zmiany w relacjach ze swoim upatrzonym domownikiem, np. jego kilkudniową nieobecność. W takiej sytuacji mogą popadać w depresję która objawia się wyrywaniem piór. Tak więc, papuga żako jest bardzo ciekawym ptakiem ale nie jest odpowiednia dla każdego. Wymaga ona sporo uwagi gdyż ma bardzo wrażliwą psychikę.
Reasumując, przed podjęciem decyzji o chęci przygarnięcia jakiegokolwiek zwierzęcia do naszego domu, musimy dobrze poznać określony gatunek i dopiero na podstawie uzyskanych informacji określić czy będziemy w stanie zapewnić tym zwierzakom odpowiednie warunki do życia. Nie mniej jednak, warto zastanowić się nad zaprzyjaźnieniem się ze zwierzętami o tak intrygującej naturze.
Martyna Jabłońska
Biotechnologia inż., rok III, grupa 3
W obecnych czasach ludzie żyją coraz intensywniej. Większość czasu spędzają poza domem, czy to w pracy czy na uczelni. Często nie mogą sobie pozwolić na posiadanie psa, gdyż nie mają wystarczająco dużo czasu na regularne spacery i opiekę nad nim. Myślę że w takim przypadku dobrze jest rozważyć możliwość posiadania zwierzaka, który jest mniej wymagający a jednak da nam wiele radości. Przed pojawieniem się zwierzaka w naszym domu powinniśmy poznać jego naturę i posiąść odpowiednią wiedzę na jego temat. W związku z powyższym chciałabym przybliżyć dwa gatunki zwierząt – szynszyla i papugę żako. Dlaczego mój wybór padł na te konkretne zwierzęta ? Myślę, że są to mało znane zwierzęta wśród ludzi którzy nie są zagłębieni w ten temat, a są to na tyle ciekawe i godne zainteresowania zwierzęta że chciałabym przybliżyć ich naturę.
Pierwszym wybranym zwierzęciem jest szynszyla mała. Jej cechą charakterystyczną jest posiadanie niesamowicie gęstego, puszystego i miękkiego futra. W warunkach naturalnych żyje obecnie już tylko na terenie Rezerwatu Narodowego Las Chinchillas – rezerwatu położonego w okolicy miasta Illapel w chilijskiej prowincji Choapa. W związku z licznymi polowaniami, szynszyla mała jest obecnie zaliczana przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, (IUCN) do gatunków krytycznie zagrożonych na wolności. Jest to zwierzę żyjące na terenach górskich, skalistych.
Gatunek ten wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy – samce (600g) są mniejsze od samic (ok.800g). Są to zwierzęta nocne, więc będą idealne dla „nocnych marków”. Z natury szynszyla jest bardzo socjalna i rodzinna. Nie wskazane jest trzymanie takich zwierząt pojedynczo, gdyż czują się osamotnione i częściej zapadają na różne choroby. Jak na domowe gryzonie żyją bardzo długo – nawet do 20 lat.
Z racji tego, że szynszyla ma silnie umięśnione skoki i skacze nawet na wysokość metra, musi mieć odpowiednio dużą klatkę oraz powinno jej się zapewnić codzienny kilkugodzinny wybieg. Minimalne wymiary klatki to 40 cm – szerokość, 70cm – długość, 80cm – wysokość. Dobrze gdy klatka jest wyposażona w półki po których szynszyla może skakać. Podstawą żywieniową szynszyli jest odpowiednio zbilansowana karma przeznaczona dla szynszyli w postaci mieszanki lub granulatu. Dodatkowo wskazane jest podawanie siana i suszonych ziół oraz warzyw. W przypadku szynszyli trzeba uważać jednak na zawartość cukru w owocach, warzywach czy innych przekąskach – szynszyle są diabetykami. W związku z tym że szynszyle są gryzoniami, przez całe życie rosną im zęby. Trzeba dostarczać im elementy na których mogą je ścierać, np. gałęzie drzew owocowych. Zwierząt tych nie kąpiemy w wodzie. Wystarczy zapewnić im dostęp do dużej miski z czystym piaskiem do kąpieli dla szynszyli. Tarzając się w drobnoziarnistym piasku czyszczą swoje delikatne futro z zanieczyszczeń i nadmiaru tłuszczu.
Kolejnym gatunkiem, który według mnie zasługuje na uwagę jest papuga żako. Jest to duża papuga, wielkości ok 32cm, biało-szarym ubarwiona z czerwonym ogonem. Żyje bardzo długo – nawet do 50 lat. Ma bardzo silny i duży dziób, którym w obronie potrafi wyrządzić krzywdę.
W warunkach naturalnych wydają ochrypłe wrzaski i głośne, rytmiczne gwizdy. Nawołują głównie wieczorem wracając z żerowisk na nocleg. W warunkach domowych panuje powszechna opinia, że papugi potrafią mówić. Jest to błędne przeświadczenie. Papugi potrafią jedynie naśladować usłyszane dźwięki i ewentualnie kojarzyć je z określonymi sytuacjami. Jest to związane z faktem, iż stwierdzono że papugi te posiadają umysł rozwinięty jak u 6-letniego dziecka. Żako uwielbiają być w centrum zainteresowania, dlatego często naśladują dźwięki niekoniecznie miłe dla ucha człowieka np. dźwięk naszego budzika czy też skrobanie paznokciem po tablicy szkolnej.
Na wolności żyją w stadach. W warunkach hodowlanych często upatrują swojego towarzysza w człowieku. Trzeba mieć na uwadze, że żako wybierają sobie same swojego „partnera” czyli upatrują sobie go w jednym z domowników. Na innych ludzi, nawet mieszkających w tym samym domu, których dobrze zna, może reagować agresywnie. Co więcej, bardzo źle znoszą wszelkie zmiany w relacjach ze swoim upatrzonym domownikiem, np. jego kilkudniową nieobecność. W takiej sytuacji mogą popadać w depresję która objawia się wyrywaniem piór. Tak więc, papuga żako jest bardzo ciekawym ptakiem ale nie jest odpowiednia dla każdego. Wymaga ona sporo uwagi gdyż ma bardzo wrażliwą psychikę.
Reasumując, przed podjęciem decyzji o chęci przygarnięcia jakiegokolwiek zwierzęcia do naszego domu, musimy dobrze poznać określony gatunek i dopiero na podstawie uzyskanych informacji określić czy będziemy w stanie zapewnić tym zwierzakom odpowiednie warunki do życia. Nie mniej jednak, warto zastanowić się nad zaprzyjaźnieniem się ze zwierzętami o tak intrygującej naturze.
Martyna Jabłońska
Biotechnologia inż., rok III, grupa 3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz