Naukowo-artystyczne śniadanie na trawie czyli jak Wydział Biologii i Biotechnologii świętuje urodziny Uniwersytetu

• Malowanie kamieni z motywami przyrody Warmii i Mazur (12.00-18.00)
• Bajka kamishibai: o cytrynku latolistku, o żabie moczarowej
• Co żyje w Łynie?
• Budujemy hotele dla owadów (12.00-14.00)
• Botaniczny spacer (początek godz. 13.00, potrwa ok. 1 godziny).
• Kawiarnia naukowa dla słuchaczy Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Młodego Odkrywcy 2.0 - "Dziko rosnące rośliny jadalne", (początek godz. 12.30)
• Gry edukacyjne, m.in. grzybobranie, wirusy (13.000-15.00), 
• Gra edukacyjna z genami (12.00-15.00)
• Wykrywanie skrobi i białka w pożywieniu
• Etnobotanika - rośliny mało znane.
• Wieczorne webinarium (godz. 20.00)

Szczegóły i relacje na Facebooku: https://www.facebook.com/events/1363397133800343/

Zastosowanie larw Lucilia sericata (muchy zielonej) w leczeniu oparzeń

(Lucilia sp., owad dorosły, fot. S. Czachorowski)

Każdy z nas doznał kiedyś oparzenia. Najczęściej było to tzw. oparzenie stopnia I, czyli zaczerwienienie skóry, które zwalczaliśmy przez obfite polanie oparzonego miejsca zimną wodą. W przypadku poważnych oparzeń najczęściej wymagana jest interwencja lekarska.

W przypadku ran oparzeniowych najczęściej wykorzystuję się leczenie operacyjne polegające na chirurgicznym oprawieniu ubytku po oparzeniu. Odbywa się to najczęściej kilka razy i często wiąże się z przeszczepem skóry. Niestety u niektórych pacjentów nie jest możliwe zastosowanie konwencjonalnych metod chirurgii w celu leczenia oparzeń. Takimi pacjentami są na przykład ludzie w podeszłym wieku, czy chorzy z głęboko zainfekowanymi rozpływowymi ranami oparzeniowymi, którzy są przekazywani do Centrów Leczenia Oparzeń z innych ośrodków oraz ci pacjenci, którzy nie wyrazili zgody na operację.

Wobec niemożności zastosowania konwencjonalnych metod medycznych dla tych pacjentów, grupa badaczy ze Wschodniego Centrum Oparzeń podjęła próbę zastosowania w leczeniu oparzeń u tych pacjentów opatrunków z larwami Lucilia sericata (muchy zielonej). Stosowane opatrunki zawierały larwy w I stadium rozwoju zapakowane jak herbata w torebce, gdyż ów sposób był najbardziej efektywny. Jak wiadomo gatunek ten jest nekrofagiem, co oznacza, że żywi się martwą materią organiczną trawiąc ją na zewnątrz za pomocą m. in. karboksypeptydaz typu A i B, aminopeptydazy, czy proteazy serynowej. Dodatkowo powoduje rozkład biofilmu bakteryjnego (najskuteczniejszy rozkład jest wobec Staphylococcus aureus). Pacjenci byli poddawani sesjom z nakładaniem opatrunku co 2-3 dni.

Okazuje się, że MDT (ang. maggot debridement therapy), czyli terapia larwalna lub biochirurgia odniosła wielki sukces. U większości pacjentów poddanych terapii nie stwierdzono powikłań związanych z uszkodzeniem zdrowej skóry lub krwawieniem. Dodatkowo nie było kontaminacji ran. Przez cały okres terapii pacjenci przyjmowali antybiotyki takie jak: Augmentin, czy Collistin. Mimo to w posiewach ran zostały znalezione pałeczki Pseudomonas aeruginosa z racji głęboko spenetrowanej rany, a w związku z tym jej wcześniejszego zakażenia. Larwy jednak są odporne na zakażenie rany i mimo występowania w niej tak groźnych patogenów przechodziły w kolejne stadia rozwojowe.

Dzięki MDT możliwe jest szybsze oczyszczenie rany oparzeniowej bez utraty krwi. Jest to metoda tania oraz wysoce selektywna, co do tkanek martwiczych. U pacjentów, u których zastosowano tę metodę obserwuje się wzrost ziarninowania, czyli odbudowy warstw skóry (tak jak w przypadku normalnych ran po zastosowaniu maści Solcoseryl, będącej bezbiałkowym dializatem krwi cielęcej). Należy jednak pamiętać, iż terapia ta może być stosowana jedynie u pacjentów w podeszłym wieku lub tych, którzy mają oparzeniową martwicę rozpływną, tudzież nie chcą być operowani.

Mimo to MDT ma też wiele wad. Jedną z nich jest możliwość zastosowania tylko u pacjentów z martwicą rozpływną. Pod uwagę należy też wziąć aspekt estetyczny podczas zdejmowania opatrunku. Nie każdy bowiem lubi widok larw owadów na ciele. Należy też zwrócić uwagę na to, czy pacjent chce poddać się takiej terapii, bowiem może on odczuwać dyskomfort podczas stosowania tej terapii, wiedząc co znajduje się w opatrunku.

Podsumowując, MDT może zrewolucjonizować współczesne metody leczenia oparzeń polegające na chirurgicznym oprawieniu oparzenia i przeszczepieniu pacjentowi wyhodowanej in vitro skóry, przez co pozwoli na szybsze i bardziej efektywne leczenie pacjentów z oparzeniami, a to z kolei może przyczynić się do szybszego powrotu do zdrowia tych pacjentów.

Michał Walukiewicz-Dusza
Biologia medyczna, rok III


Opracowane na podstawie: Antonov S., Bugaj M., Korzeniowski T., Mądry R.J., Strużyna J., 2014, Chirurgia plastyczna i oparzenia 2(2);91-96

Pomóż owadom i zbuduj dla nich domek - naukowo-artystyczne śniadanie na trawie w Parku Centralnym

Owady to najliczniejsza grupa zwierząt, zasiedlająca najróżniejsze środowiska. Mają ogromne znaczenie w przyrodzie, a także w życiu i gospodarce człowieka. Obok szkodników, mamy wiele gatunków pożytecznych, bez których życie na Ziemi nie toczyłoby się najlepiej. Do najważniejszych należą trzmiele, pszczoły, i nie tylko te znane nam- miodne, ale dziko żyjące murarki i nożycówki, których rola w zapylaniu jest nieoceniona. Szacuje się, że nawet 90% wszystkich roślin do rozmnażania potrzebuje pomocy pszczół i innych zapylaczy. Nie zapominajmy o cieszących oko biedronkach i prześlicznych złotookach, których menu składa się głównie z mszyc. To dzięki tym małym drapieżcom możemy naturalnie pozbyć się tych nieproszonych gości. Do pożytecznych, choć nie lubianych przez dzieci owadów, należą wszystkożerne skorki, popularnie nazywane szczypawkami. Ale przecież nie o lubienie tu chodzi - a o zachowanie równowagi w przyrodzie. Niestety wyniki badań są alarmujące, bo owadów stale ubywa. Z 469 gatunków pszczół w naszym kraju aż 222 znajduje się na czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych. Przyczyną jest człowiek, który stosując pestycydy, i myśląc tylko o swoim przetrwaniu, zapomina o przetrwaniu jeszcze innych małych mieszkańców. Dlatego tak ważne jest sadzenie roślin miododajnych w ogródkach działkowych i miejskich, a także zapewnienie owadom schronienia w postaci prostych i miłych domków. Ta nasza pomoc, choć niewielka, będzie nam zwrócona w postaci plonów słodkich owoców.

Jeśli chcecie zbudować domek dla owadów – przyjdźcie, a dowiecie się jakie to łatwe, tanie i szybkie. Zapraszamy.

Dr Ewa Sucharzewska

Wydział Biologii i Biotechnologii zaprasza na swoje stoiska, przygotowane z okazji Urodzin Uniwersytetu, w dniu 1. czerwca 2019 r. (więcej w facebookowym wydarzeniu)

Naukowo-artystyczne śniadanie na trawie – kawiarnia naukowa w Parku Centralnym, przygotowane przez Wydział Biologii i Biotechnologii w ramach obchodów XX urodzin Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Początek o godz. 12.00. Koniec ok. godz. 18.00 (a webinarium jeszcze później, ale to już nie będzie w Parku).

Będziemy szukamy życia w kwietnej łące, zamiast pokemonów poszukamy pokrywanym w Parku kamieni z edukacyjnym i radosnym przesłaniem. Ale najpierw pomalujemy kamienie i opowiemy o przyrodzie.

• Malowanie kamieni z motywami przyrody Warmii i Mazur (12.00-18.00)
• Bajka kamishibai: o cytrynku latolistku, o żabie moczarowej
• Co żyje w Łynie?
• budujemy hotele dla owadów (12.00-14.00)
• Wieczorne webinarium (godz. 20.00)
• Botaniczny spacer (początek godz. 13.00, potrwa ok. 1 godziny).
• Kawiarnia naukowa dla słuchaczy Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Młodego Odkrywcy 2.0 - "Dziko rosnące rośliny jadalne", (początek godz. 12.30)
• gry edukacyjne, m.in. grzybobranie, wirusy (13.000-15.00), gra edukacyjna z genami (12.00-15.00)
• Wykrywanie skrobi i białka w pożywieniu
• Etnobotanika - rośliny mało znane

Od zarania wieków człowiek wykorzystywał rośliny jako pokarm, wiele z nich zostało zapomniane, a są bogate w substancje cenne dla człowieka - poznacie nie tylko ich smaki na nowo, będzie również sposobność ich znalezienia na łące, skwerze, w parku (np. czeremcha, szyszki sosny, pokrzywa, stokrotki, kurdybanek, czosnaczek, trybula. mniszek, babka i inne).

Malowanie kamieni z motywami przyrody Warmii i Mazur (z ukrytym przesłaniem zero waste). Przynieś jakiś kamień ze sobą. Wspólnie pomalujemy, dokleimy qr kod, linkujący do przyrodniczego artykułu i ukryjemy kamień w trawie. By inni mogli szukać i odkrywać tajemnice przyrody. Będą to „mówiące kamienie”. Śniadanie na trawie z opowieściami o nauce i przyrodzie. Przyjdź z kocykiem, rodziną i koszykiem pełnym wiktuałów. Poleżymy na trawie, pomalujemy, poopowiadamy. Będą krótkie wycieczki botaniczne po Parku Centralnym, gry edukacyjne z genami, gry planszowe, wykrywanie skrobi i białek w pożywieniu, budowanie domków dla owadów. Będzie opowiadanie bajek kamishibai (o cytrynku latolistku, o żabie moczarowej i o chruściku z Jeziora Czarnego). Pokażemy co żyje w Łynie. A wieczorem zaprosimy na webinarium

Cały dzień malujemy kamienie, schną, nalepiamy qr kody. Jeśli uczestnicy chcą, to mogą swoje pomalowane kamienie zabrać ze sobą. Jeśli zostawią to je na koniec lakierujemy i po godzinie roznosimy po całym parku, ukrywając w różnych miejscach. Aby przez całe wakacje ich szukać. Wszystkich twórców umieścimy na blogu gadające dachówki https://gadajacedachowki.blogspot.com/. Tam też będzie katalog wszystkich ukrytych kamieni. Powstanie coś na kształt Molariusza Warmińsko-Mazurskiego https://gadajacedachowki.blogspot.com/2017/05/dacowki-z-molami-czyli-molariusz.html

Równolegle z malowanie trwa dłuuuugie śniadanie na trawie. Każdy może przyjść ze swoim koszykiem, poleżeć i konsumować. Jak przyniesie bęben, to może pobębnić lub pograć na gitarze. Albo pośpiewać.

Będzie kawiarnia naukowa na trawie, bowiem będą naukowcy z UWM i będą opowiadać o różnych dziwach przyrody wokół nas.
A gdyby ktoś nas chciał poczęstować kawa lub innymi wiktuałami, to bardzo zapraszamy.

St. Czachorowski

Czy i jak biotechnologia zmieni Homo sapiens?

(fot. S. Czachorowski)

Biotechnologia jest terminem bardzo rozległym, który zajmuje się między innymi badaniami, ekspresją DNA, białek, enzymów oraz wspólna integracja pomiędzy bioprocesami. Coraz większa możliwość odkrywania tajemnicy dotyczących funkcjonowania ludzkiego organizmu sprawia, że więcej chcemy mieć władzy nad sobą samym. Na samym początku ideą było rozpoznanie i zwalczenie wad, które negatywnie wpływają na nasze codzienne życie. A co jeśli skierujemy nasze czyny oraz energie na spełnianie wymyślonych pragnień? Jeśli moglibyśmy wykluczyć wszystkie wady, a ulepszyć pożądane cechy.

Chińczycy jako pierwsi spróbowali poprawić geny człowieka w ramach badania klinicznego nowej terapii agresywnego raka płuc, wprowadzając komórki, które zostały zmodyfikowane genetycznie za pomocą rewolucyjnej techniki CRISPR/Cas9. Był to przełomowy krok, który spowodował lawinę pytań, co jeszcze możemy udoskonalić.

Zaprogramowanie cech dla dziecka oraz wyeliminowanie niepożądanych. Stworzenie dziecka idealnego byłoby kosztowne. Osoby, które nie posiadają takich możliwości finansowych, mogłoby znaleźć się w grupie osób „gorszych, mniej zdolnych, nie idealnych”. Podział społeczny od razu byłby widoczny w naszym codziennym życiu np. „niezrekombinowane osoby” były by na samym początku skreślane na runku pracy, bo przecież lepiej wybrać osobę, która ma umiejętności zapisane w genach.

Modyfikowanie genów niesie z sobą ryzyko, które zamiast poprawić sytuacji bieżącej, może przynieść niepożądane konsekwencje. Osoby, które decydują się na ruch „ostatnią deskę ratunku” przy poważnych chorobach, mają mniej do stracenia, niż osoby które ingerowanie w drugorzędowe cechy. Co jeśli zostanie popełniony błąd? Kto za nie będzie odpowiadał?

Odpowiadając na pytanie czy Biotechnologia zmieni Homo sapiens odpowiedź nasuwa się tylko jedna. Na przyszłość ludzkiego organizm oraz środowisko, w którym się znajdujemy, zdecydowanie ma ona duży wpływ. Obecnie obserwujemy pozytywne jego działania, które są ściśle kontrolowane. Biotechnologia z pewnością przynosi wiele korzyści np. w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym jak i medycynie współczesnej. Jednakże, czy pozytywny aspekt działań biotechnologicznych pozostanie nienaruszony? Jeśli tak, to ile czasu zajmie nam by doświadczyć ich konsekwencji? Czy dziecko idealne zostało by dzieckiem idealnym, czy znowu próbowalibyśmy podnieść poprzeczkę wyżej i nigdy by nas nie satysfakcjonował ostateczny wynik? Jak daleko człowiek może się posunąć? Odpowiedzi na te i podobne pytania, może zweryfikować tylko czas.

Lena Garłowska 

WBiB, Biotechnologia

Ogłoszenie naboru na letnie obozy edukacyjne

W ramach Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Młodego Odkrywcy 2.0 zaplanowane zostały dwa obozy letnie w następujących terminach:

• 21-26 lipca 2019
• 4-9 sierpnia 2019

Zakwaterowanie i zajęcia na terenie Kortowa (miasteczko uniwersyteckie UWM). Koszty zakwaterowania (noclegi, wyżywienie) oraz zajęcia są dla uczniów bezpłatne.

Zgłoszenia indywidualne prosimy przesyłać do 15 czerwca br. na adres stanislaw.czachorowski@uwm.edu.pl lub poczta zwykłą (zalecane jest jednak wcześniejsze zgłoszenie elektroniczne): Stanisław Czachorowski, Katedra Ekologii i Ochrony Środowiska, UWM w Olsztynie, Plac łódzki 3, 727 Olsztyn.

Dokumenty do wypełnienia w procesie rekrutacji:

• Formularz zgłoszeniowy ucznia uczestnictwa w Projekcie - plik PDF, plik Worda;
• Deklaracja uczestnictwa w Projekcie - plik PDF, plik Worda;
• Oświadczenie dotyczące przetwarzania danych osobowych Uczestnika Projektu (w tym danych wrażliwych) - plik PDF, plik Worda;
• Formularz danych Uczestnika Projektu do systemu SL2014 - plik PDF, plik Worda.

Stanisław Czachorowski

PS. Więcej o projekcie: http://uniwersytetmo.blogspot.com/p/projekt.html

Studencki Nobel dla studenta mikrobiologii?

Projekt Studencki Nobel służy wyłonieniu najbardziej wszechstronnych i utalentowanych członków społeczności akademickiej, a także promowaniu aktywnej działalności studenckiej. Studenci nagradzani są w kilku kategoriach: IT, Sztuka, Nauki przyrodnicze i energetyka, Nauki społeczno-ekonomiczne, Dziennikarstwo i literatura, Fizyka i astronomia, Medycyna i farmacja, Działacz. W finałowej fazie, aplikacje uczestników ocenia Komisja Konkursową. To ona wybiera najzdolniejszych studentów w kraju. W grupie wyróżnionych w tym roku znalazł się Piotr Jachimowicz. "To motywuje do dalszego działania" - mówił w studiu Radia UWM FM. Wcześniej studiował ochronę środowiska. Obecnie jest magistrantem w Katedrze Biotechnologii w Ochronie Środowiska na Wydziale Biologii i Biotechnologii UWM w Olsztynie. Działa w Kole Naukowym Mikrobiologów Molekularnych "Coccus" i realizuje projekt dotyczący występowania lekooporności bakterii występujących w powietrzu na terenie obiektów komunalnych. Ma za sobą też kilka zagranicznych wyjazdów badawczych, m.in. do Chin.

Więcej (w tym wywiad z Piotrem Jachimowiczem)  na stronie Radia UWM FM

Zupa z chwastów

(Pokrzywa, fot. S. Czachorowski)

ZUPA Z CHWASTÓW

• około 2 l bulionu lub 1 kg porcji rosołowej
• pęczek włoszczyzny,
• 3 duże ziemniaki,
• ½ szklanki usiekanych listków podagrycznika,
• 1 szklanka usiekanych listków pokrzywy,
• ½ szklanki lebiody (komosy),
• ½ szklanki szczawiu,
• po łyżce usiekanych drobniutko listków babki lancetowatej, krwawnika, bluszczyku kurdybanka i młodych listków rzodkiewki,
• 2-3 gałązki zielonej pietruszki,
• listek laurowy,
• po 2-3 ziarenka angielskiego ziela i pieprzu,
• sól,
• 1 łyżka soku z cytryny.

Gotujemy podobnie jak zupę szczawiową. Na koniec dodajemy sok z cytryny i blendujemy.

Można podawać ze śmietaną i jajkiem.

Dr Aldona Fenyk

PS. Botanicy widzą rośliny i zioła, "chwasty" t pojęcie produkcyjne, rolnicze.

Drugie miejsce w Międzywydziałowym turnieju pracowników w futsalu

Drużyna BIOMED -połączone siły WBIB i W. Lekarskiego zajęła 2 miejsce w Międzywydziałowym turnieju pracowników w futsalu.

Skład drużyny:

• Grzegorz Zwierzchowski 
• Jan Jastrzębski 
• Jacek Kieżun 
• Łukasz Kalkowski 
• Paweł Goławski 
• Łukasz Paukszto 
• Kamil Szandar 
• Karol Szeszko (nieobecny na zdjęciu) 

Kosaćce (Iris germanica)

Kosaćce (Iris germanica) w kolekcji WBiB stworzonej przez Teresa Jagielska zaczynają zakwitać. Na żywo przed szklarnia WBiB jeszcze ładniejsze.

Grzegorz Fiedorowicz

Muszka owocowa a rozwój medycyny

A fruit fly (Drosophila melanogaster) feeding off a banana. 

Autor Sanjay Acharya licencja Creative Commons

Widok latającej muszki owocowej nad leżącym na stole kawałkiem jabłka czy cytryny jest nierzadko spotykanym zjawiskiem. Kojarzy się on raczej z irytacją, a kończy się próbą wytępienia tych niewielkich, w sumie niegroźnych owadów. Patrząc na taką malutką, fruwającą nad kuchennym stołem muszkę i czując do niej coraz większą niechęć, warto skierować myśli na inne tory i zastanowić się czy faktycznie to zwierzę jest dla człowieka tylko uciążliwą kwestią. Okazuje się bowiem, że to właśnie ona – muszka owocowa jest kluczem, który otworzył drzwi rozwojowi medycyny i nauk biologicznych.

Przedstawicielka rzędu muchówek – muszka owocowa (Drosophila melanogaster) jest organizmem modelowym głównie w badaniach z dziedziny genetyki. Genetyka jest nauką, która określa podstawy funkcjonowania organizmów. To w genach zapisane są informacje o anatomii, morfologii czy fizjologii każdego żywego organizmu. Nieprawidłowości występujące w genomie (np. mutacje) warunkują występowanie jednostek chorobowych, dlatego bliższe poznanie genetyki pozwala na określenie podłoża różnych schorzeń. Przekłada się to na rozwój nauk medycznych, pogłębienie wiedzy, opracowania coraz nowszych metod terapii i zapobiegania. Muszki posiadają wiele zalet, które pozwalają na wykorzystanie jako organizmu modelowego do takich badań. Ich hodowla nie jest skomplikowana, rozmnażają się wydajnie i szybko, a poza tym posiadają tylko cztery pary chromosomów, w tym jedną parę chromosomów płci. Wybitny badacz – Thomas Morgan prowadził swoje doświadczenia właśnie z udziałem tych niewielkich owadów. Opracowana przez niego chromosomowa teoria dziedziczności doprowadziła go do uzyskania Nagrody Nobla w 1933 roku. Udowodnione przez niego twierdzenie, że chromosomy są nośnikami genów jest jednym z dogmatów biologii.

W kolejnych latach hodowla muszek owocowych w laboratoriach genetycznych i przeprowadzanie badań z ich udziałem było na porządku dziennym. Skądinąd, tak jest do dzisiaj. Współcześnie, jednym z najbardziej przełomowych w ostatnich latach odkryć było scharakteryzowanie genu p53, który okazał się być supresorem nowotworowym. Aby określić rolę tego genu potrzeba było wielu lat doświadczeń, w części których również muszka owocowa odegrała swoją rolę. Jak się okazało, regulator apoptozy komórek – gen p53 jest czynnikiem obecnym zarówno u muszki, jak i u człowieka.

Pierwsze całkowite zsekwencjonowanie genomu dotyczy właśnie opisywanej muchówki. Określenie sekwencji nukleotydów w DNA daje naukowcom szansę na obserwację tego, co dzieje się w kolejnych pokoleniach tych małych organizmów. Możliwe jest zatem wykrywanie mutacji i ich fenotypowych skutków. A mutacje dotyczą zarówno organizmu owada, jak i człowieka. Mechanizmy mutagenezy zachodzące u muchówek są nierzadko analogiczne do tych, które spotykane są u ludzi. Obserwacja zmian w genomie muszek zatem może nas przybliżyć do tego co dzieje się w genomie ludzkim.

Jednak poza tym, że zmiany w genomach muszki i człowieka mogą być zbliżone, okazuje się że sama sekwencja nukleotydowa genomu muszki jest częściowo taka jak sekwencja genomu ludzkiego. Co więcej, niektóre sekwencje nukleotydowe człowieka związane z chorobami mają swoje odpowiedniki u muszki. Nic dziwnego zatem, że muszka owocowa jest tak chętnie wykorzystywanym organizmem modelowym w wielu laboratoriach na świecie.

Wkład muszki owocowej w rozwój nauki jest nie do przecenienia. Świat naukowy zawdzięcza tak wiele tym małym owadom. Badania naukowe pozwalają na pogłębianie wiedzy, a wykorzystanie w nich organizmów modelowych pozwala poznać prawdę o nas samych. A wydawać by się mogło, że poza zamiłowaniem do słodkiego wina, człowiek i muszka owocowa nie mają nic wspólnego.

Jolanta Szpakowska
biologia medyczna

 Na podstawie:

• Drosophila melanogaster (https://en.wikipedia.org/wiki/Drosophila_melanogaster) 
• Muszka owocowa (Drosophila melanogaster) (https://dinoanimals.pl/zwierzeta/muszka-owocowa-wywilzna-karlowata-drosophila-melanogaster) 
• Drosophila melanogaster, czyli muszka owocowa z rodziny wywilżnowatych jako obiekt badań genetycznych (https://sklep.bio-space.pl/drosophila-melanogaster-jako-obiekt-badan-genetycznych,24,5)

"Must be the Dziekan" - życie dziekana nie jest łatwe, zwłaszcza w czasie Kortowiady

W bieżącym roku, w czasie Kortowiady, w rywalizacja dziekanów „Must be the dziekan” nasz zespół w składzie: prof. dr hab. Iwona Bogacka - dziekan oraz Wiktor Ignalewski – student kierunku Biotechnologia, zajął 3 miejsce. Łatwo nie było.

Fascynujący Dzień Roślin w Olsztynie, 2019

Rośliny są fascynujące. Ich życie zawsze zaczyna się od maleńkiego nasiona umieszczonego w glebie. Z niego wyrosnąć może wiele zielonych żyjących istot - od drobnych ziół do wielkich drzew, od roślin ozdobnych do uprawnych, od których zależy zarówno życie wszystkich zwierząt, jak i przetrwanie ludzi na planecie Ziemia. Biologowie roślin oceniają, że na świecie istnieje około 250 000 gatunków roślin. Mamy nadzieję, że naszą inicjatywą ponownie zasadzimy wiele wirtualnych, lecz stale kiełkujących nasion, które w zbiorowym umyśle europejskich i światowych społeczeństw posieją przekonanie, że nauki o roślinach mają do odegrania kluczową rolę w kształtowaniu teraźniejszego i przyszłego krajobrazu społecznego i środowiskowego ludzkości.

Wydział Biologii i Biotechnologii, UWM w Olsztynie:

Program: 

 http://www.plantday.com.pl/jednostka.php?id=jednostka&nazwa=olsztyn&idp=program

Zapraszany na imprezy pod wspólnym hasłem 

„Drzewa jakich nie znacie”, 
obywające się w ramach Fascynującego Świata Roślin, 
w dniu 24 maja (piątek) 2019 r.

Główna impreza odbędzie się na placu przed Katedrą Botaniki i Ochrony Przyrody, Plac Łódzki 1. Zajęcia odbywać się będą również w innych budynkach Wydziału Biologii i Biotechnologii (ul. Oczapowskiego 1A, Plac Łódzki 3, szklarnia  WBiB przy ul Heweliusza 22).

Szczegółowy plan zajęć dostępny jest także na stronie - http://wbib.uwm.edu.pl/wydzial/fascynujacy-swiat-roslin

„Fascynujący Świat Roślin” międzynarodowa akcja, która odbywa się na całym świecie pod auspicjami Europejskiej Organizacji Nauk o Roślinach (EPSO – European Plant Science Organization). 

Kortowiadowa koszulka wydziałowa 2019

Czy i jak biotechnologia zmieni Homo sapiens?

Czym tak naprawdę jest biotechnologia? Jest to dziedzina nauk technicznych, obejmująca badanie, wytwarzanie oraz wykorzystywanie DNA, RNA, białek, enzymów bądź kultur komórkowych w szerokim zakresie przemysłu. Najczęściej dotyczy przemysłu spożywczego, farmaceutycznego, rolnictwa oraz medycyny. Biotechnologia używa biologicznych organizmów i ich składników, żeby wytwarzać lub modyfikować produkty i procesy w określonym zastosowaniu. Nowsze gałęzie biotechnologii związane są z genetycznie modyfikowanymi organizmami, a także transgenicznymi roślinami i zwierzętami.

Czy biotechnologia zmieni Homo sapiens? Jest to nauka stale rozwijająca się, której przypisuje się wiele osiągnięć jak np. produkcja penicyliny, narodziny owcy Dolly ( pierwszego zwierzęcia sklonowanego z komórek somatycznych), opisanie struktury DNA. Przy szybkim tempie rozwoju tej dyscypliny, odpowiedź na to pytanie jest prosta. W połączeniu z technikami inżynierii genetycznej naukowcy z pewnością będą próbowali urozmaicić i polepszyć ludzki organizm, a także środowisko w którym się znajduje.

W takim razie jak biotechnologia zmieni Homo sapiens? Wyobraźmy sobie świat z ludźmi bez wad, w którym każdy może wybierać, jakie cechy będą posiadały jego dzieci, ile będą miały wzrostu z określonymi talentami, a także o określonym wyglądzie. Wybieralibyśmy spośród wielu cech, właśnie te, które by nam odpowiadały. Można by to osiągnąć poprzez modyfikację ludzkiego genomu i tworzenie zmodyfikowanych zarodków. Na świecie nastąpiłaby moda na „projektowanie własnych dzieci”.

Do tej pory ewolucją rządził dobór naturalny i przypadkowo występujące mutacje. Wybieranie określonych cech dla własnego dziecka niewątpliwie byłoby kosztowne. A co z ludźmi mniej zamożnymi? Projektowanie własnych dzieci mogłoby zwiększyć nierówności między ludźmi i rozwarstwienie społeczeństwa. Różnice pomiędzy ślicznymi, utalentowanymi i przede wszystkim zrekombinowanymi dziećmi, a tymi „zwykłymi” byłyby olbrzymie. Cały świat mógłby zostać zdominowany przez ulepszonych ludzi, nie dając szans dla innych. Co więcej, szkodliwe mutacje, wywołujące choroby, mogłyby wzrosnąć w biedniejszym społeczeństwie. Pozostaje jeszcze jeden aspekt dotyczący pomyłek w projektowaniu ludzkiego organizmu. Kto ponosiłby odpowiedzialność za ewentualny błąd oraz co stałoby się z nieudanym embrionem? Te kwestie pozostawię bez rozwiązania.

Taka sytuacja może nas czekać w niedalekiej przyszłości. W rzeczywistości w wielu krajach zabronione są takie działania, jednak Wielka Brytania w 2016 r. została pierwszym krajem na świecie, który oficjalnie dopuścił do modyfikacji ludzkiego DNA. Badania miały zostać prowadzone na embrionach, które zostałyby zniszczone najpóźniej po tygodniu. Co więcej w 2018 r. po świecie rozeszła się informacja, że w Chinach urodziły się pierwsze dzieci ze zmodyfikowanym DNA, które miały być odporne na wirusa HIV. Te dwa przypadki świadczą o tym, że jedynie względy etyczne i powszechnie obowiązujący zakaz, powstrzymuje naukowców przed ingerencją w ludzki genom.

Podsumowując, biotechnologia jest ogromnie szeroką dziedziną, która może polepszyć jakość ludzkiego życia, ale także zaszkodzić. Jest obecna w naszym codziennym życiu i z pewnością przynosi nam wiele korzyści np. w przemyśle spożywczym czy farmaceutycznym. Nowoczesna biotechnologia sięga już dalej, w obszary ludzkiego organizmu. Nie ma wątpliwości, że wpłynie na zmiany w Homo sapiens. Jednak wszystkie podejmowane działania powinny być przemyślane włącznie z ewentualnymi skutkami, które mogą odbić się na przyszłości ludzi. Nie można także zapominać o powszechnie obowiązujących prawach moralnych i etycznych.

Sara Felińska,
Wydział Biologii i Biotechnologii, kierunek: Biotechnologia

Drzewa jakich nie znacie - Fascynujący Świat Roślin

24 maja  (piątek)2019 r.

zapraszany na imprezy pod hasłem:

„Drzewa jakich nie znacie”

„Fascynujący Świat Roślin” międzynarodowa akcja, która odbywa się na całym świecie pod auspicjami Europejskiej Organizacji Nauk o Roślinach (EPSO – European Plant Science Organization). Celem tej akcji jest zaprezentowanie pracy osób zafascynowanych światem roślin, a także przekazanie przesłania, że wiedza o roślinach jest niezmiernie ważna dla rozwoju różnych dyscyplin biologii, rolnictwa, zrównoważonego wytwarzania żywności, a także ogrodnictwa.  Znajomość świata roślin ma nie mniejsze znaczenie w produkcji wszelkich innych produktów pochodzenia roślinnego, jak papier, drewno, odczynniki chemiczne, energia, czy farmaceutyki. Bardzo ważnym przesłaniem akcji jest również wskazanie znaczenia roślin dla zachowania środowiska. 

Tegoroczny program - plik PDF (wersja z 6.05.2019)

UWAGA! program może ulec zmianie