Inspiracją do gromadzenia „rzeczy różnych” (początkowo ozdób) o tematyce mykologicznej były zbiory opracowań popularno-naukowych i poradników kulinarnych poświęconych grzybom wielkoowocnikowym. Większość bliskich mi osób wie, że nie zajmuję się nimi naukowo, ale kiedyś bardzo chciałam. Pierwsze moje kroki, jako początkujący mykolog, stawiałam przy boku Pani Profesor Barbary Gumińskiej, a następnie przy Paniach: Profesor Alinie Skirgiełło i Profesor Marii Lisiewskiej. Jednak okoliczności sprawiły, że problematyką badawczą znacznie odbiegam od mykosocjologii. Moje zbiory są więc namiastką wcześniejszych zainteresowań. Zbiory te sukcesywnie rosną (aktualnie 207 sztuk) dzięki prezentom od rodziny, współpracowników i znajomych. Wszystkie są dla mnie ważne, a liczne wiążą się z konkretnymi okolicznościami.
Bardzo cenię sobie: serwetki i obrączki do serwetek wykonane przez moje doktorantki (dr K. Góralską i dr J. Pacyńską); grzyby „z żabką” zrobione z gliny przez Indian z Panamy – przywiezione przez dr. G. Fiedorowicza; porcelanowego muchomora z napisem „Nie truj”, którego dostałam od Pani Profesor Kostyry (może posłużyć do przerwania nudnego monologu lub zrzędzenia partnera, a może okazać się skuteczny podczas egzaminowania) oraz bajki, które podarowała mi moja wnuczka Dominika i leśnego ludzika z Norwegii od Piotra.
Prof. dr hab. Maria Dynowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz