3rd Collaborative European Freshwater Science Project for Young Researchers, “(FreshProject)” ‐ Call for Proposals

We invite proposals for a project to be supported by the European Federation of Freshwater Sciences (EFFS). The call has been developed as a joint effort of the EFFS board and the EFFSFederated Societies, and the European Fresh and Young Researchers (EFYR) and representatives of the Fresh Blood for Fresh Water (FBFW) meetings. It has the primary goals of: a) encouraging early  career freshwater researchers across Europe to create synergistic interactions that lead to new knowledge, b) promoting networking among early career European Limnologists and c) offering experience in generating research ideas, acquiring funding, planning and carrying out a collaborative international scientific project.

Collaboration among scientists over a wide geographical area offers the possibility of planning innovative experiments within a relatively small budget. Such collaborative projects potentially combine outstanding research with networking, and thus can be very valuable for scientists at an early stage in their careers. As an example, the 1st Collaborative European Freshwater Science Project for Young Researchers, initially assembled a team of people from seven European Countries. The project later developed into a programme involving 47 early career scientists grouped in 16 teams from 11 European countries and performing measurements in 34 streams across Europe. In the 2nd FreshProject “Urban Algae”, around 100 early career researchers grouped in 30 sampling teams came together to conduct samplings in urban ponds covering 6 bioregions and developed a citizen survey to investigate citizen perception of urban ponds. The Collaborative European Freshwater Science Projects for Young Researchers are an excellent opportunity to join the European young researchers that share similar circumstances and concerns, them being the future of Freshwater Sciences in Europe

Proposals submitted to the present call should specify original research on any aspect of the ecology of inland waters. We are seeking to support research relying on the original and well‐designed use of inexpensive and simple methodology, and will favour multidisciplinary interactions among early career researchers from European countries. Thus, the evaluation will consider not only the scientific quality of the proposal, but especially the chances for promoting collaboration among European early career freshwater scientists, both by integrating them in the initial proposal and by offering opportunities for further integration for the project development. This is an `equal opportunity call’ which is open to all early career members of the limnological societies constituting EFFS. The EFFS‐federated societies listed below financially support this programme and kindly encourage the participation of their early career members.

Who is eligible?
Only researchers at Masters, PhD‐ or early Post‐Doc level (max. 2 years after PhD completion at the application deadline) can submit proposals and participate in the selected project. The proposers need to be members of the limnological societies within EFFS (the list of societies is available at http://www.freshwatersciences.eu/effs/index.asp?page=MEMBERS&Id=3 ). The final team, after the call for participation once the awarded project has been selected, must include at least one participant affiliated to each of the funding societies listed in the section “budget”.
Duration of the project
The project should be completed within two years after signing the grant agreement (see details in the section “Once the proposal is selected: Team assembly”); publication of scientific outputs is not required within this time frame although realistic plans for publication should be part of the proposal and the final report. If the team decides to publish their results in open‐access journals, the publication fee needs to be included in the total budget of the project proposal.
Budget
The budget available for this 3rd call is 8,300 euros (VAT included), which could be supplemented by funds provided by the participants or their institutions. This budget may cover consumables and > travel expenses, conference fees and publication costs. Salaries and non‐consumable materials cannot be paid by the budget. As mentioned above, the final team must include at least one participant affiliated to each of the 10 EFFS‐Federated funding Societies, which are the following:

• Association Française de Limnologie (France). Contribution: 1,000 €.
• Association of Austrian SIL‐Members: SIL‐Austria. Contribution: 500€.
• Associazione Italiana di Oceanologia e Limnologia (Italy). Contribution: 500 €.
• Asociación Ibérica de Limnología / Associação Ibérica de Limnologia (Spain and Portugal). Contribution: 1,500 €.
• Deutsche Gesellschaft für Limnologie e.V. (Germany). Contribution: 1,500€.
• Freshwater Biological Association (United Kingdom). Contribution: 1,000 €.
• Hrvatsko Udruženje Slatkovodnih Ekologa (Croatia). Contribution: 500 €.
• Magyar Hidrológiai Társaság (Hungary). Contribution: 300€.
• Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne (Poland). Contribution: 500€.
• Schweizerische Gesellschaft für Hydrologie und Limnologie / Société Suisse d'Hydrologie et de Limnologie / Società Svizzera di Idrologia e Limnologia (Switzerland). Contribution: 1,000 €.

In the absence of any participant affiliated to each of these societies in the final project team, the budget available may be reduced by the sum contributed by that society.

Rules
Each early career researcher can only submit one project. However, each project can have up to two proposing investigators (PIs; preferably, but not exclusively, from different countries), who will lead the project. The PIs and any number of co‐investigators make up the final project team. The PIs will be in charge of managing the project funds and shall report the main results and account of expenses to EFFS by the end of the project. Early Career researchers from across Europe will be invited to join the winning project after its acceptance, but the proposing investigators can also provide a list of potential participants from different European countries during the application. The PIs can belong to any of the EFFS affiliated countries but, as mentioned above, in order to attract the total sum  available, the final team must include at least one participant affiliated to each funding society. In addition, other early career scientists from these or other affiliated societies can participate. The proposing investigators should, in any case, contact the EFFS‐Federated Society of these potential participants to ensure their effective affiliation.

How to apply
Early career researchers interested in submitting a proposal, from any society within EFFS, should complete the Project Proposal Form and send it by e‐mail to the contact persons listed below with “Early career Freshwater Project” in the subject line. This proposal will be made available to the EFFS‐federated Society they are affiliated by the EFFS chairperson through the EFFS‐Board representatives. The name of the Project Proposal Form file should include the first initial and last name of the proposing investigator (e.g. “FreshProject_ASilva”or “FreshProject_ASilva+WJohnson” without spaces or accents, with the 1st letter of each word in caps). The project proposal should be submitted in English as a single file containing the following sections:

• Title of the project, name(s) and affiliation(s) of the PI(s), up to five keywords.
• Project abstract in English (maximum length 3,000 characters including spaces, minimum font size 11pt).
• Project abstract in any official language of the EFFS‐Federated Society to which the IP(s) is/are affiliated (maximum length 3,000 characters including spaces, minimum font size 11pt).
• State of the art (maximum length 5,000 characters including spaces, minimum font size 11pt).
• Methods and development of the project, including project tasks and timetable (maximum length 20,000 characters including spaces, minimum font size 11pt).
• Impact of the project (maximum length 5,000 characters including spaces, minimum font size 11pt)
• Mandatory annexes are: (i) (a) letter(s) testifying that the proposing investigator(s) has (have) the support from the host(s) institution(s) to carry out the project (ii) (a) letter(s) of the EFFS‐federated Society to which they are affiliated testifying that the proposing investigator(s) are recognized as members of such Society (iii) CV for the applicant (s). The annexes should be merged at the end of the Project Form.

EFFS chairperson will acknowledge receipt of the application within three working days.

Submission deadline
The deadline for the submission of projects is 11:59 pm (GMT) of 15th February 2020, with the time
of the e‐mail header as proof of date. The applications must be sent simultaneously to: Antonio
Camacho (EFFS Chairperson) antonio.camacho@uv.es; as well as to all EFYR‐representatives: Nabil
Majdi nabil.majdi@uni‐bielefeld.de ; Clara Mendoza‐Lera clara.mendozalera@gmail.com; Zeynep
Ersoy zersoy@uevora.pt ; and Fredric Windsor fredric.Windsor@newcastle.ac.uk After the submission deadline, projects will be assembled and sent to the members of the panel for
evaluation.

Evaluation criteria
The panel will be constituted by five members to be nominated by the EFFS and EFYR boards, among renowned limnologists without any link with the presented projects.  The projects submitted will be evaluated according to the following criteria:

• A. Scientific merit and innovation: Relevance to wider society and originality of the project proposed; Methodology for carrying out the project, including available instrumental resources at the centres where the research will be performed; Hypotheses to be tested and contribution to scientific knowledge; Potential scientific and societal outputs. (up to 40 points).
• B. The potential for interactions among young European researchers in different scientific disciplines and for enabling a balanced representation of participants from differing geographical, cultural and gender backgrounds. (up to 40 points).
• C. Feasibility of the work‐plan: Organization of the project in terms of the proposed objectives and resources. (up to 20 points).

Only one project will be selected. The decision of the panel will be announced not later than 30th
March 2020, by e‐mail sent to all young researchers who have submitted a project, as well as the
communication in the EFFS websites of the selected project, and the titles of proposals that were
not funded. Applicants will also receive an evaluation report addressing the criteria mentioned
above. The decision from the panel is final.

Once the proposal is selected: Team assembly
In order to reach out to early career researchers across Europe that could join the collaborative project, an invitation will be sent out via existing e‐mailing lists of the different EFFS‐Federated Limnological Societies, as well as by EFYR networks. Social media will be used to advertise the project further. Early career researchers wishing to participate should write a letter affirming that they are willing and able to participate in the project in the terms described in the proposal, and including the name of the EFFS‐Federated Society to which they are affiliated, which has to be checked by the IPs and the EFFS‐Board. Instructions on how to proceed to participate will be given > in the invitation e‐mail. Early career researchers that meet the eligibility criteria must contact with the proposing investigator(s) of the project, who will decide if the interested researcher qualifies to join the team according to the project needs. The final project team must be assembled by 30th May 2020. After the project team is created, the grant agreement will be signed and project will develop as specified in the Proposal Form, under the leadership of the PIs. The final amount to develop the project will be transferred to a specific bank account created to this
purpose by the PIs.

Dissemination of results
A final report, sufficiently detailed to reflect all results and conclusions, should be submitted (by email to the addresses listed in section “Submission deadline”) by PIs within three months of the end of the project. The report should have a maximum length of 20,000 characters with spaces and minimum font size 11pt, including Figures and Tables. This should also specify expected deadlines for dissemination (publication) of scientific outputs and detailed justification of the project expenses. The report can be distributed by the EFFS‐Federated Societies to their members, and will be available after distribution to the EFFS‐Board of Representatives. In parallel, at least one scientific paper should be submitted to an international peer‐reviewed journal no later than three years after the start of the project, covering complete or partial aspects of the research carried out. All participants in the research will be considered as potential co‐authors in the project outputs (except theses). Among the outputs of the project, we would expect at least one paper to be submitted to a peer‐reviewed journal and will require an oral presentation of preliminary results at SEFS‐12 to be held in Dublin, Ireland, in 2021, as well as of the final results at the first meeting of SEFS after the end of project. The EFFS and funders of this call must be acknowledged in any publication or conference presentation. Participants should also set up a blog featuring real‐time updates on project progress and activities, linked to the EFFS webpage and EFYR social media. Use of other social media and alternative outreach venues to provide visibility for the project and the call is encouraged.

Owady – alternatywne źródło białka?

(Sałata z larwami mącznika młynarka, przygotowana ze studentami biologii,
w czasie zajęć z entomologii i akarologii.  Fot. S. Czachorowski)

Liczba ludności na świecie stale wzrasta. Szacuje się, że do roku 2025 liczba ludności przekroczy 8 miliardów. Niesie to za sobą szereg problemów. Jako jeden z głównych wymienić należałoby zaspokojenie potrzeb żywnościowych. Według szacunków FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, ang. Food and Agriculture Organization of the United Nations), by zaspokoić potrzeby żywieniowe populacji ludzkiej, produkcja żywności do 2030 roku powinna wzrosnąć dwukrotnie. Istotny problem utrudniający zwiększenie produkcji żywności stanowi wciąż zmniejszająca się powierzchnia gruntów rolnych, która z czasem uniemożliwi powstawanie nowych gospodarstw. Zwrócić należy także uwagę na problem stale zmniejszających się światowych zasobów wodnych, co przyczynia się do zwiększenia kosztów oraz utrudnienia hodowli zwierząt, z racji na jej wysokie zapotrzebowanie. Istnieje zatem realne niebezpieczeństwo, że intensyfikacja produkcji żywności nie przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa żywnościowego na świecie, a samo zwiększenie tradycyjnej hodowli zwierzęcej nie będzie możliwe.

Niewątpliwie jeden z najważniejszych składników żywności stanowi białko i to właśnie z zaspokojeniem podaży tego składnika nasuwa się najwięcej problemów. Jako alternatywne źródła białka definiuje się te, które nie były dotychczas przeznaczone do żywienia ludzi i zwierząt lub stosowane były w ograniczonym zakresie i tylko wśród niektórych populacji. Wśród najczęściej wymienianych źródeł białka wymieniane są organizmy jednokomórkowe (drożdże) oraz wodne (kryl, algi). Bardzo cennym z punktu widzenia żywieniowego, niekonwencjonalnych źródeł białka są także insekty, których skład aminokwasowy białek jest najbardziej zbliżony do białek zwierzęcych tradycyjnie spożywanych w diecie, a samo białko charakteryzuje się wysokim stopniem strawności (77,9-98,9%).

Jadalne owady stanowią jeden z najczęściej poruszanych przez FAO i Komisję Europejską temat. Znanych jest około 2000 gatunków owadów, spożywanych przez ludzi, stanowią one element diety w krajach takich jak Chiny, Japonia, Meksyk czy RPA. Według szacunków FAO około 1,9 tysiąca gatunków owadów spożywana jest przez średnio 2 mld osób w ponad 80 krajach. W celach konsumpcyjnych wykorzystywane są praktycznie wszystkie grupy owadów, takie jak: świerszcze, termity, ważki, chrząszcze, gąsienice, w postaci dorosłych osobników, poczwarek czy też jaj. Według danych literaturowych do najczęściej spożywanych na świecie rzędów owadów należą przedstawiciele: świerszczy oraz szarańczy (Ortoptera), chrząszczy (Coleoptera) i termitów (Isoptera).

Owady jadalne stanowić mogą doskonałą alternatywę dla żywności konwencjonalnej ze względu na swoje wartości żywieniowe. Liczne analizy składu chemicznego owadów jadalnych wskazują na wysoką zmienność pomiędzy gatunkami oraz w zależności od stadium rozwoju. Wartości odżywcze owadów obrazuje poniższa rycina. Owady jadalne stanowić mogą doskonałą alternatywę dla żywności konwencjonalnej ze względu na swoje wartości żywieniowe. Liczne analizy składu chemicznego owadów jadalnych wskazują na wysoką zmienność pomiędzy gatunkami oraz w zależności od stadium rozwoju. Wartości odżywcze owadów obrazuje poniższa rycina.

Poza korzyściami żywieniowymi i zdrowotnymi, wymienić należy pozostałe zalety związane z wykorzystaniem owadów jadalnych w sektorze spożywczym. Główną z nich stanowi aspekt ekologiczny. Hodowla owadów wiąże się z istotnymi pod względem ochrony środowiska aspektami, takimi jak zmniejszenie zużycia wody pitnej i paszy w stosunku do hodowli bydła. Ponadto wskazuje się także, iż hodowla owadów wiąże się z mniejszą emisją gazów cieplarnianych (metanu, tlenku azotu, amoniaku). Oszczędność gruntów rolnych, paszy oraz wody pitnej znacząco obniża koszty hodowli. Na potencjał ekonomiczny hodowli owadów składają się aspekty takie jak: łatwość dystrybucji, wysoki współczynnik rozrodczości i krótki cykl reprodukcji.

Spożywanie owadów w codziennej diecie może budzić początkowo kontrowersje, a nawet odrzucać. Jednak ze względu na obecną sytuację żywieniową oraz prognozy dotyczące jej przyszłości zakładać należy, że niebawem to co obce i odrażające na pierwszy rzut oka stanie się dla nas codziennością. Dlatego też może warto już dziś przekonać się do spożywania owadów? Taką okazję mieli studenci biologii podczas zajęć z entomologii i akarologii na UWM w Olsztynie (Wydział biologii i biotechnologii). Okazało się, że owady w postaci spożywanych na zajęciach larw mącznika młynarka (Tenebrio molitor) stanowić mogą atrakcyjny i smaczny dodatek do potraw. Może więc warto wyjść poza swoją strefę komfortu i spróbować?

Monika Golubska
Studentka na kierunku Biologia molekularna

Ciastka owsiane z owadami przygotowane podczas zajęć studentów. Zdjęcie: Marlena Mańkowska.

ŹRÓDŁA:
1. https://tech.money.pl/medycyna/artykul/owady-jako-alternatywne-zrodlo-bialka,133,0,1875077.html [dostęp 22.01.20r]
2.WIZA P. (2019). Charakterystyka owadów jadalnych jako źródła alternatywnego białka w ujęciu żywieniowym, środowiskowym oraz gospodarczym. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego. 1 (98-102).
3.BUESCHKE M., B. KULCZYŃSKI, A. GRAMZA-MICHAŁOWSKA, T. KUBIAK. 2017. „Alternatywne źródła białka w żywieniu człowieka”. Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego. Tom 17. zeszyt 3: 49–59.
4. https://www.cenyrolnicze.pl/wiadomosci/produkcja-zwierzeca/pozostale-zwierzeta-hodowlane/15650-alternatywne-zrodla-bialka-ktore-moga-zostac-wykorzystywane-w-zywieniu-czlowieka [dostęp 22.01.20r]

(Pizza z larwami mącznika młynarka, przygotowana ze studentami biologii, 
w czasie zajęć z entomologii i akarologii. Fot. S. Czachorowski)

Kleszcze jako czynnik regulujący liczebność populacji człowieka i zwierząt

(Ixodes ricinus, Autor WWalas, Creative Commons)

Współcześnie obok zagrożeń spowodowanych czynnikami antropogenicznymi, wpływającymi na częstsze i dotkliwsze zmiany klimatyczne oraz zwiększone występowanie chorób cywilizacyjnych, mamy do czynienia z bardziej pierwotnym i podstawowym czynnikiem wpływającym na regulację populacji. Natura od zawsze dąży do utrzymania stanu idealnego balansu pomiędzy czynnikami składającymi się na jej harmoniczną całość i pomimo ludzkiej działalności, która wprowadza wiele przeszkód w utrzymaniu jej właściwego poziomu, wypracowała pewien mechanizm, mający na celu kontrolować odpowiedni rozkład istot żyjących, tak by zapewnić płynność i regularność cyklu życia. Czynnikiem, o którym mowa są organizmy należące do pajęczaków, czyli kleszcze, które pomimo niepozornej wielkości potrafią utrzymać w ryzach populacje niemal wszystkich obecnie żyjących ssaków, ptaków i niektórych gadów.
Pasożyty te są szeroko rozpowszechnione na całym świecie, szczególnie upodobały sobie ciepły i wilgotny klimat. Cykl rozwojowy kleszcza może trwać od kilku miesięcy do kilku lat i składa się z czterech stadiów: jaja, larwy, nimfy i postaci dorosłej – imago. Po opuszczeniu jaja larwa musi posilić się krwią żywiciela, czyli zwierzęcia lub człowieka. Każda forma rozwojowa kleszcza charakteryzuje się koniecznością posilenia się krwią, aby móc przejść do kolejnego stadium rozwojowego. Jeśli któryś z żywicieli chorował lub był nosicielem drobnoustrojów albo pierwotniaków chorobotwórczych, kleszcz staje się dla nich nosicielem (wektorem). Odżywiając się krwią następnego żywiciela, może wprowadzić patogen do jego organizmu.

Kleszcze nie istnieją jedynie jako naturalny wektor regulujący liczne populacje. To w głównej mierze pasożyty zewnętrzne innych zwierząt, również znajdują swoje miejsce w łańcuchu pokarmowym jako ważne źródło pożywienia dla wielu gatunków gadów, płazów i ptaków. Pajęczaki te są niezbędnym źródłem pożywienia dla zwierząt żerujących w miejscach, w których żyją kleszcze. Ich konieczność w sprawnym działaniu ekosystemu jest niezaprzeczalna, chociażby poprzez roznoszenie różnych patogenów, które przez swoje działanie chorobotwórcze wpływają na liczbę osobników poszczególnych gatunków, są ogromnym problemem dla ludzi i zwierząt gospodarczych

Natura w swej doskonałości bywa bezwzględna, ponieważ często poprzez czynniki chorobotwórcze eliminuje z populacji osobniki słabsze i starsze zapobiegając przenoszeniu przez nich potencjalnie wadliwych cech. W przyrodzie najważniejszym prawem jest przetrwanie najsilniejszych, a patogeny i drobnoustroje pomagają wyselekcjonować, które osobniki są w rzeczywistości najsilniejsze.

Kleszcze przenoszą boreliozę, gorączkę wykrytą w Górach Skalistych i tularemię, które mają duży wpływ na zdrowie populacji zwierząt w ekosystemie. Do najważniejszych chorób przenoszonych przez kleszcze należą m.in. borelioza z Lyme, gorączka Q (rzadko, częściej przenoszona w skażonych odchodach), gorączka kleszczowa Kolorado, gorączka plamista Gór Skalistych, afrykańska gorączka odkleszczowa, krymsko-kongijska gorączka krwotoczna, tularemia, dur powrotny, babeszjoza, erlichioza (anaplazmoza), kleszczowe zapalenie mózgu, a także anaplazmozy bydła.

W Polsce do chorób przenoszonych przez kleszcze należą natomiast: borelioza z Lyme, gorączka Q, tularemia, bartonelloza, babeszjoza, erlichioza (anaplazmoza), kleszczowe zapalenie mózgu, a także riketsjozy z grupy gorączek plamistych. Zgodnie z aktualnymi danymi epidemiologicznymi, największe znaczenie mają dwie choroby, pierwszą z nich jest borelioza z Lyme, której prawie 13000 przypadków zgłoszono w Polsce w 2013 roku. Przenoszona jest z małych gryzoni, jeleni, saren, zajęcy na kleszcze i dalej człowieka.

W pierwszym etapie choroby mogą pojawić się objawy grypopodobne, a następnie gorączki, poty, dreszcze, fale gorąca, zmęczenie, ociężałość, dolegliwości stawowe, drętwienie kończyn lub tylko palców, bóle i skurcze mięśni, tiki mięśni twarzy lub innych mięśni, kołatanie serca, skoki ciśnienia, porażenie nerwów, w tym np. twarzowego (opadanie kącika ust), objawy podrażnienia lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i nerwów obwodowych i zapalenie mięśnia sercowego.

Kolejną bardzo poważną chorobą jest kleszczowe zapalenie mózgu. Jest to choroba ośrodkowego układu nerwowego, która może prowadzić do poważnych powikłań neurologicznych i psychicznych. Objawami są typowe grypopodobne dolegliwości, po których następuje okres bezobjawowy choroby. Po tym czasie może pojawić się zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z objawami zapalenia korzeni nerwowych.

Ochrona zdrowia ludzi i zwierząt towarzyszących przed infekcjami przenoszonymi przez wektory wymaga kontrolowania populacji wektorów, obejmującego opracowanie nowych, wykonalnych strategii, które ograniczą wektory i przenoszenie patogenów przenoszonych przez wektory. Naukowcy monitorują populacje kleszczy, aby lepiej zrozumieć stan zdrowia poszczególnych ekosystemów.

Wzrost populacji kleszczy może wskazywać na spadek liczby drapieżników małych ssaków. Na przykład badanie populacji grzechotnika drzewnego we wschodnich Stanach Zjednoczonych wykazało, że zdrowe węże będą eliminować tysiące kleszczy każdego roku poprzez jedzenie myszy i innych małych ssaków, którymi się żywią. Ekosystemy z dobrze prosperującymi populacjami węża mają mniejsze populacje kleszczy, więc wzrost kleszczy może wskazywać na problem w populacji węża. Naukowcy wykorzystują te informacje, aby zapobiegać nadmiernej eliminacji zwierząt i monitorować potencjalne problemy środowiskowe.

Buczkowska Martyna 
studentka biologii,
Wydział Biologii i Biotechnologii

źródła: 

• 1. https://www.thoughtco.com/what-good-are-ticks-1968602 
• 2. http://www.aaem.pl/The-role-of-companion-animals-in-the-environmental-circulation-of-tick-borne-nbacterial,93381,0,2.html 
• 3. https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/kleszcze-informacje-w-pigulce-infografika,3702,n,3707 
• 4. https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/choroby-pasozytnicze/kleszcze-przenosza-grozne-choroby-aa-oAVu-B7rX-fmaG.html

Ocena różnorodności biologicznej w plantacjach roślin energetycznych

(Wierzby wiosna, fot. S. Czachorowski)

Gdy przyszedł czas wyboru tematu pracy inżynierskiej, to przeglądając listę z tematami, zainteresowała mnie Ocena różnorodności biologicznej w plantacjach roślin energetycznych. Zainteresowanie moje było pod kątem takim, że chciałem się spróbować sprawdzić w czymś, co nie do końca jest  mi znane. Była to chęć zapoznania się z danym zagadnieniem.

W celu wdrożenia się w ten temat, zostałem skierowany przez mojego promotora do pomocy doktorantce, realizującej temat związany z identyfikacją owadów, zebranych w uprawach wierzby. Na początku było mi się ciężko przystosować i opornie szła mi identyfikacja. To był mój pierwszy raz z czymś takim -  nie byłem pewien, jak mam konkretnego owada zidentyfikować. Ze spotkania na spotkanie szło mi to lepiej, mniej się o wszystko dopytywałem.

Co do samego tematu mojej pracy dyplomowej to warto sobie go rozjaśnić przez wyjaśnienie podstawowych pojęć z nim związanych. Mianowicie różnorodność biologiczna oraz rośliny energetyczne i ich uprawy. Różnorodność biologiczna (bioróżnorodność) to pojęcie szersze niż różnorodność gatunkowa - oznacza zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach organizacji: od genetycznego przez gatunkowy po ekosystemowy. Uprawy energetyczne – uprawy roślin, hodowane w celu pozyskania biomasy z przeznaczeniem na cele energetyczne czyli do produkcji energii cieplnej, energii elektrycznej oraz paliwa gazowego (biogazu) lub ciekłego. Biomasa jest zaliczana do odnawialnych zasobów energii. Za uprawy energetyczne uznaje się te uprawy, które nie wytwarzają żywności. Odpady z upraw roślin przemysłowych i żywnościowych też mogą być używane w celu produkcji energii, ale takie uprawy nie są uznawane za uprawy energetyczne.

Rośliny energetyczne, nadające się do upraw energetycznych to m.in.:

• rzepak, słonecznik, len, konopie siewne i inne rośliny oleiste 
• kukurydza zwyczajna, zboża, ziemniaki, 
• burak cukrowy, trzcina cukrowa, 
• ślazowiec pensylwański (tzw. malwa pensylwańska, Sida hermaphrodita), 
• wierzba wiciowa (Salix viminalis), 
• rdest sachaliński (Polygonum sachalinense), 
• miskant (Miscanthus spp.), 
• mozga trzcinowata (Phalaris arundinacea), 
• topinambur (tzw. słonecznik bulwiasty) (Helianthus tuberosus), 
• róża wielokwiatowa (tzw. róża bezkolcowa) (Rosa multiflora), 
• paulownia puszysta (Paulownia tomentosa). 

Uprawy energetyczne wykorzystywane są przez:

• przedsiębiorstwa, których produktem finalnym jest biopaliwo i zakłady tłuszczowe, gorzelnie, cukrownie 
• przedsiębiorstwa, które wytwarzają ciepło i energię elektryczną, np. ciepłownie, elektrociepłownie. 

Po przeczytaniu więcej na ten temat, jestem w stanie stwierdzić, iż nie żałuję podjęcia się go, gdyż rośliny energetyczne mają wiele zalet. Żeby jednak ocenić ich wpływ na bioróżnorodność obszarów wiejskich to potrzeba zbadać całe plantacje i inne organizmy, korzystające i ogólnie żyjące w tej roślinności.

Zaletami wynikającymi ze stosowania roślin energetycznych są przede wszystkim niskie koszty pozyskania biomasy, wartość opałowa wynosząca około 10–12 GJ/t i mała emisja zanieczyszczeń gazowych, powstających w procesie ich spalania. Rośliny energetyczne mogą być uprawiane na tym samym areale przez 15–20 lat. Najczęściej na 1 m2 są sadzone 3–4 sadzonki. W przypadku wierzby energetycznej pierwszy plon otrzymuje się po trzech latach, ponieważ dwa pierwsze lata, to przygotowanie plantacji oraz przycinanie i rozsadzanie sadzonek.

Jak wszystko na naszym świecie, rośliny energetyczne mają również wady. Ujemną cechą niektórych roślin energetycznych, np. miskanta, jest bardzo mała odporność na niską temperaturę. Niekorzystnie na proces wegetacji wpływają także chwasty, dlatego przed obsadzeniem plantacji należy grunt pod uprawę wstępnie odchwaścić herbicydami, a w czasie upraw stosować herbicydy selektywne. W uprawach wierzby nie stosuje się oczyszczania herbicydami.

Najbardziej rozpowszechnioną rośliną energetyczną w Polsce jest wierzba – Salix viminalis. Wraz z pojawieniem się upraw wierzby i wzrostem ich powierzchni rodzi się pytanie o wpływ na bioróżnorodność oraz konieczność wypracowania standardów ocen oddziaływania na środowisko.  Uważam, że warto wejść i przyjrzeć się temu tematowi bliżej, bo rośliny energetyczne robią wiele dobrego dla przyrody. Można by tu wymieniać wiele przykładów. Obserwacje plantacji wierzby energetycznej, o których jest mowa w publikacjach, które już przejrzałem, wykazały że uprawy są wykorzystywane jako schronienie dla zwierzyny łownej, gdyż była widoczna migracja dzików, zajęcy, saren czy jeleni. Plantacje były obfite w ptactwo i owady.

Teoretycznie to można byłoby o tym pisać więcej. To wszystko jest przede mną. Czekają mnie także badania terenowe.

 Karol Adamczyk

Warsztaty naukowe organizowanych przez NanoTemper Technologies pt.: „Measure binding affinities and protein stability with NanoTemper Technologies”

Katedra Fizyki i Biofizyki ma zaszczyt zaprosić pracowników i doktorantów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie do wzięcia udziału w warsztatach naukowych organizowanych przez NanoTemper Technologies pt.: „Measure binding affinities and protein stability with NanoTemper Technologies”.

Warsztaty odbędą się w dniu 6 lutego 2020 roku (czwartek) w godzinach od 9:00 do 17:00 w sali Posiedzeń, Wydział Biologii i Biotechnologii. Ilość uczestników w części praktycznej jest ograniczona. W przypadku dużego zainteresowania warsztatami zostaną przeprowadzone dodatkowe zajęcia praktyczne w dniu następnym 7 lutego (piątek). Szczegółowy program znajduje się w pliku pdf załączonym do niniejszego zaproszenia.

Uczestnicy warsztatów otrzymają stosowny certyfikat.

Zapisy proszę dokonywać w formie elektronicznej poprzez wysłanie e-maila wraz z imieniem i nazwiskiem uczestnika, nazwą katedry i wydziału na adresy: mariusz.szabelski@uwm.edu.pl oraz jakub.nowak@nanotempertech.com (proszę w emailu umieścić oba adresy). O zakwalifikowaniu do obycia szkolenia decyduje kolejność zgłoszeń.

UWAGA: Istnieje możliwość przeprowadzenia doświadczeń z wykorzystaniem własnych próbek uczestnika warsztatów. Osoby zainteresowane proszone są o dodatkowy, bezpośredni kontakt z Panem dr Jakubem Nowakiem (jakub.nowak@nanotempertech.com) w celu ustalenia szczegółów.

W przerwach będzie zapewniony poczęstunek.

Warsztaty będą prowadzone w języku polskim.

Naukowe sukcesy naszych młodych naukowców

Aż 22 pracowników naukowych UWM znalazło się wśród laureatów najnowszego konkursu MINIATURA 3 Narodowego Centrum Nauki. W sumie zdobyli na swoje badania 622 tys. zł. Konkurs Miniatura 3 Narodowe Centrum Nauki ogłosiło w czerwcu 2019 r. Pod koniec ubiegłego roku opublikowało jego wyniki. Wśród nich pięcioro to pracownicy Wydział Biologii i Biotechnologii.

• dr Kamil Dobrzyń -  Analiza zmian w transkryptomie endometrium świni domowej (Sus scrofa domestica) w okresie okołoimplantacyjnym pod wpływem Apeliny-13; 
• dr Kamil Szandar - Genom mitochondrialny jako źródło wiedzy o strukturze genetycznej populacji Pulsatilla patens (L.) Mill; 
• dr Piotr Pupel - Regeneracja in vitro polskich odmian lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.) i jego ukierunkowana mutageneza z użyciem kompleksów rybonukleoproteinowych spCas9-gRNA, 
• dr Natalia Kordulewska - Wpływ ostolu na trójwarstwowy model skóry (HEK/HDF) stymulowany histaminą w celu indukcji atopowego zapalenia skóry oraz 
• Ewa Fiedorowicz - Możliwość wykorzystania mleka wielbłądziego w profilaktyce i leczeniu alergii pokarmowej - badania in vitro.

Sponsorzy Nocy Biologów 2020

Noc Biologów wsparli liczni sponsorzy, loga tych firm umieściliśmy na grafice powyżej. A niżej relacja filmowa. To dzięki wsparciu tak licznych sponsorów co roku udaje się nam dużo dobrego edukacyjne zrealizować w czasie Nocy Biologów. W tym roku także.

Dziękujemy!

 

Pierwsze podsumowanie Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy i Nocy Biologów 2020

Już kilka dni przed tegorocznym finałem puszka Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pojawiła się na Wydziale Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. "Stacjonarna puszka WOŚP stała w holu od wtorku do piątku. Ostatniego dnia - podczas Nocy Biologów - zbieraliśmy przez cały dzień, od rana do wieczora. Studenci i pracownicy uczestniczyli również w warsztatach dla najmłodszych na stoisku w Galerii Warmińskiej. Zaangażowali się wszyscy! I serdecznie im dziękuję za udział w tej zbiórce" - mówiła Dziekan WBiB prof. Iwona Bogacka. Do stacjonarnej puszki WOŚP udało się uzbierać 2754 złote i 48 groszy. "Była to nasza pierwsza taka akcja, ale bardzo skuteczna! Mam nadzieję, że Noc Biologów nadal będzie odbywała się równolegle z WOŚP-em i z pewnością włączymy się grupowo i indywidualnie w zbiórkę" - podkreślała prof. Bogacka. (więcej na stronie Radia UWM FM)

Fotorelacja z edukacyjnego grania w Galerii Warmińskiej

Belfer 2019 - kandydat Wydziału Biologii i Biotechnologii

Dzisiaj (13 stycznia br.) zaczęło się głosowanie w plebiscycie na Belfra 2019 roku. Naszym wydziałowym kandydatem jest dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. UWM. Głosować można codziennie w dniach 13-19 stycznia (każdego dnia oddać można jeden głos po zalogowaniu się do Facebooka) na stronie:  https://belfer.uwm.edu.pl/

Prosimy o wsparcie i codzienną wytrwałą aktywność. Punktacja liczy się w Lidze Wydziałów.

Pod koniec listopada studenci Wydziału Biologii i Biotechnologii wybrali swojego, wydziałowego Belfra 2019 roku. Jest nim dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. UWM. Od 25. listopada do 1. grudnia b.r. na naszym Wydziale trwało głosowanie w plebiscycie „Belfer UWM”. Studenci wybierali najlepszego nauczyciela akademickiego. Dr hab. Stanisław Czachorowski, prof UWM zmierzy się w II etapie plebiscytu z Belframi, wybranymi na innych Wydziałach UWM. Internetowe głosowanie będzie trwało w terminie 13-19 stycznia 2020 r., a finał akcji będzie miał miejsce 22 stycznia 2020 r., podczas uroczystej gali.

Wydział Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w finale plebiscytu Belfer 2019 reprezentuje dr hab. Stanisław Czachorowski prof. UWM To jeden z najbardziej znanych kortowskich popularyzatorów nauki, koordynujący m.in. Noc Biologów na UWM. Jak zareagował na wyróżnienie? Posłuchajcie!

W Radiu UWM FM, dr hab. S. Czachorowski, prof UWM
jest częstym gościem.

Stanisław Czachorowski znany jest z bezpośredniego i bliskiego kontaktu ze swoimi studentami. Dlatego też o tym, że został finalistą plebiscytu Belfer 2019, żacy poinformowali go za pośrednictwem... messengera. Jak przyjął to wyróżnienie? "Z zaskoczeniem i niedowierzaniem. Ucieszyłem się, ponieważ od kilku lat staram się studentów zachęcić do wykorzystywania portali społecznościowych do komunikacji zawodowej. A zatem była to podwójna radość" - przyznał w rozmowie z reporterem Radia UWM FM (Arkadiusz Stępień-Miernikowski).

Aktywność naukowa prof. Czachorowskiego była już wielokrotnie doceniana i dostrzegana nie tylko w Olsztynie. Jednak pierwszy raz wyróżnili go studenci UWM. "Bywały już nagrody - popularyzator nauki czy wykładowca roku z Uniwersytetu Dzieci. A ponieważ dydaktykę traktuję poważnie, jest to dla mnie ważne wyróżnienie!" Prof. Stanisław Czachorowski związany jest z Katedrą Ekologii i Ochrony Środowiska Wydziału Biologii i Biotechnologii UWM w Olsztynie. O nauce pisze także w internecie na swoim blogu: Profesorskie Gadanie.

"Jestem hydrobiologiem, entomologiem i ekologiem. Zatem zajęcia, które prowadzę w większości są z tym związane. Prowadzę też nauczanie pozaformalne - adresowane do uczniów i do dorosłych, seniorów. W zasadzie pewien model nauczyciel i klasa coraz mniej obowiązuje. Przekazywanie wiedzy z wykorzystaniem mediów (radia czy bloga) trafia do szerszej grupy i w XXI wieku ta forma edukacji będzie się nasilała. Przyzwyczajeni jesteśmy do wykładów i ćwiczeń, ale taka forma przekazywania wiedzy nie jest już jedyną. Musimy przyzwyczaić się do zupełnie nowej roli uniwersytetów" - podkreśla. Z dr hab. Stanisławem Czachorowskim prof. UWM w Radiu UWM FM spotkał się Arkadiusz Stępień-Miernikowski. Zapraszamy do wysłuchania radiowej rozmowy! 

Głosowanie odbywa się na stronie" https://belfer.uwm.edu.pl/ (można oddać codziennie jeden głos) w dniach 13-19 stycznia 2020 r.

Czy znasz Belfra 2020 Wydziału Biologii i Biotechnologii? Zapraszamy do quizowej zabawy. Wejdź na stronę joinmyquiz.com i wpisz kod: 650279 lub kliknij ten link.

Plebiscyt to przede wszystkim działanie drużynowe i zespołowe. Czy wesprzecie Wydział Biologii i Biotechnologii ?

S. Czachorowski na obozie naukowym ze studentami (Mazowsze)

S. Czachorowski w czasie zajęć dla młodzieży w Parku Centralnym w Olsztynie

Edukacja w miejscach nieoczywistych czyli Wydział w Galerii Warmińskiej w czasie WOŚP

Przestrzeń do edukacji i upowszechniania wiedzy jest wszędzie. Bo wszędzie są ludzie ciekawi świata. Co roku pracownicy Wydziału Biologii i Biotechnologii angażują się w wiele różnorodnych akcji edukacyjnych i upowszechniających wiedzę. Wspierają także Wielka Orkiestrę Świątecznej Pomocy. W tym roku przygotowaliśmy także ofertę edukacyjną na finał w Galerii Warmińskiej. Miejsce nietypowe dla edukacji? Nie dla nas. Tuż po Nocy Biologów pojawimy się z wybranymi pokazami poza miasteczkiem uniwersyteckim.

Propozycje Wydziału Biologii i Biotechnologii na finał WOŚP w Olsztynie:

• Obserwacje mikroskopowe (obserwacje różnych preparatów biologicznych pod mikroskopem), dr hab. Beata Kurowicka, dr Grzegorz Fiedorowicz : 14.00-16.00
• Quiz ornitologiczny - ptaki wokół nas, dr Anna Leska, dr Robert Krupa (proponowane godziny: 15.00-17.00
• Bajki kamishibai: O motylu cytrynku latolistku, O żabie moczarowej, O chruściku z Jeziora Długiego (dla dzieci i dorosłych), dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. UWM  15.00-16.30.
• Przekażemy na aukcję rzeczy użyteczne, wykonane z udziałem surowców wtórnych podczas Nocy Biologów (10 stycznia 2020). Będą to między innymi woreczki z firanki, osłonki na doniczki, malowane gipsowe kwiaty, ogrody w szkle, mgr inż. Teresa Jagielska.

Noc Biologów 2020 i ciasteczka z owadami

Dodaliśmy nowy punkt programu Nocy Biologów 2020. Będą ciasteczka owsiane z larwami owadów (chrząszcz mącznik młynarek) - do skosztowania dla odważnych. Ciasteczka upiecze Pan Tomasz Derdoń i pojawią się w godzinach popołudniowych. Natomiast od rana na stoisku informacyjnym będzie można oglądać film z zajęć dla studentów. W ramach przedmiotu entomologia i akarologia studenci, doktoranci i pracownicy udali się do kucharzy z Wimlandii, by wspólnie eksperymentować kulinarnie z owadami. Przykład współpracy naukowców z przedsiębiorcami z Warmii i Mazur.  Razem poszukujemy rozwiązań w odpowiedzi na wyzwania przyszłości.

„O Jeżu, jak zimno” czyli studenci też potrafią !

Pod dowcipną nazwą „o Jeżu, jak zimno” ukrył się projekt budowy domków dla jeży, zorganizowany przez studentów biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Pod opieką dr hab. Stanisława Czachorowskiego studenci zorganizowali spotkanie na którym wraz z zaproszonymi gośćmi aktywnie uczestniczyli w budowie domków dla leśnych przyjaciół. Realizacja projektu wymagała znacznego zaangażowania, którego nie zabrakło studentom Wydziału Biologii i Biotechnologii jak również studentom zaprzyjaźnionych wydziałów.

Po co to robić? 
Odpowiedzi na pytanie, dlaczego warto było zaangażować się w projekt, jest wiele. Najprostszą jest aktywny udział w ochronie środowiska poprzez budowę schronień dla jeży. Jednak sam efekt końcowy nie jest jedyną korzyścią. W trakcie realizacji projektu nauczyliśmy się współpracować w większej grupie, dzielić się obowiązkami i polegać na sobie nawzajem. Jednym z głównych atutów realizacji projektu była możliwość urzeczywistnienia studenckiego pomysłu oraz poznanie praktycznego zastosowania nauki o ochronie środowiska. Studenci docenili możliwość aktywnego działania i pełni zaangażowania dążyli do realizacji projektu. Na finalnym spotkaniu budowy domków nie zabrakło uśmiechów, wspólnych rozmów i studenckiej integracji.

Studenci biotechnologii przygotowujący projekt „O Jeżu, jak zimno”.

Dlaczego właśnie jeże? 
W obecnych czasach człowiek zajmuje coraz większe obszary leśne czy polne dla własnych korzyści. Z tego powodu zdarza się widywać w ogrodach lub na przedmieściach zwierzęta które wcześniej się tam nie pojawiały. Niegroźnymi i chętnie przyjmowanymi gośćmi w naszych ogrodach okazują się być jeże. Są to zwierzęta nie tylko urocze ale jak się okazuje niezwykle przydatne. Żywią się głównie owadami, ślimakami, dżdżownicami ale również jaszczurkami, myszami i wężami pozostawiając rośliny w ogrodzie nienaruszone.

 W Polsce spotykane są dwa gatunki jeży, zachodni (europejski) oraz wschodni. Są to niewielkie zwierzęta o całkowitej długości ciała do 35 cm i wadze do 2 kg. Najbardziej charakterystyczną cechą jeży jest okrywa z kolców która u dorosłych osobników zawiera około 5 tys. pojedynczych kolców. Kolce są przekształconymi włosami które u nowo narodzonych osobników są miękkie i białe. W kolejnych miesiącach życia kolce stają się twardsze i ciemniejsze.

Oba gatunki jeży są objęte częściową ochroną gatunkową od 2014 roku. Jeże często padają ofiarami samochodów. W wieczornych porach nagrzany asfalt przyciąga owady które są pożywieniem dla leśnych zwierząt w tym również dla jeży. Spłoszony jeż nie ucieka, zwija się w kulkę dzięki silnie rozbudowanemu mięśniu okrężnemu i nie jest w stanie uniknąć nadjeżdżających pojazdów. Coraz częściej jeże są spotykane na terenach miejskich. Wyższa temperatura w takich miejscach umożliwia niższe zużycie energii na utrzymanie temperatury ciała co jest korzystne dla jeży.

Jeże są zwierzętami prowadzącymi nocny tryb życia, gdy temperatura otoczenia spada poniżej 10 stopni Celsjusza zapadają w sen zimowy. Zwierzęta te w czasie jesieni zaczynają budować gniazda. Ich naturalnym schronieniem są zarośla, liściaste ściółki, słoma lub sterty chrustu. Przesadna dbałość człowieka o estetykę ogrodów pozbawia jeży możliwości budowy w nich gniazda. Alternatywnym schronieniem dla jeży okazują się być drewniane domki których pozostawienie w ogrodzie umożliwi przezimowanie jeża w ogrodzie.

 Należy pamiętać, że są to zwierzęta dzikie, nie należy przynosić jeży do ogrodu z lasu. Wyjątkiem jest sytuacja gdy znajdziemy jeża chorego, potrąconego przez auto lub osieroconego któremu wyraźnie potrzebna jest pomoc. W takim wypadku zwierzę należy wziąć przez materiał i dostarczyć do weterynarza lub placówki ochrony zwierząt w której zostanie mu udzielona profesjonalna pomoc.

Jeden ze slajdów z mini wykładu prezentowanego przez studentki biotechnologii w ramach projektu „O Jeżu, jak zimno”.

Jak zrobić domek dla jeża?
Budowa domku dla jeża jest prostym zadaniem a materiały do budowy mogą pochodzić z recyklingu. Najlepiej jest zbudować domek drewniany, zapewniający odpowiednią izolacje od podłoża. W naszym projekcie materiały pozyskaliśmy od firm obrabiających drewno. Wykorzystaliśmy zbędne odpady, które odpowiednio obrobiliśmy i przycięliśmy. Domek złożony został z drewnianych desek które umocowaliśmy za pomogą gwoździ i wkrętów tak by żaden ostry element nie wystawał. Warto zostawić dach domku nie umocowany na stałe aby można było domek uprzątnąć. 

Projekt domku dla jeży przygotowany przez studenta biotechnologii. 

Użyliśmy styropianu obszytego materiałami ze zużytej odzieży aby zapewnić dodatkową izolację podłoża. Domek wyścieliliśmy sianem, słomą i trocinami. Aby domek był gotowy należało również uszczelnić dach. W tym celu użyliśmy resztek papy pochodzącej z recyklingu oraz folii.

Domki w trakcie budowy.

Domki w trakcie budowy.

Ostatnim elementem budowy domku jest jego dekoracja i kreatywna nazwa. Tak przygotowane domki zostały przewiezione do ogrodów działkowych i gospodarstw wiejskich w których jeże są częstymi gośćmi.

Efekt końcowy budowy domków dla jeży.

Co dalej? 
Zbudowane domki należy umieścić w odpowiednich miejscach w których występują lub mogą pojawić się jeże. Miejscami takimi są ogrody, działki, polany w pobliżu lasu a często nawet domy jednorodzinne na przedmieściach. Pamiętajmy również, że ochrona jeży to nie tylko budowa domków. Zostawiając nieuprzątnięty ogród lub wydzielając część w której nie będziemy prowadzić regularnych porządków zapewnimy schronienie nie tylko jeżom ale również innym niewielkim zwierzętom takim jak jaszczurki, ptaki a nawet zające.

Przekształcając trawnik w łąkę kwietną zapewniamy różnorodność biologiczną roślin oraz siedliska dla różnych owadów. Ochroną przyrody nie tylko jeży jest ograniczenie używania środków ochrony roślin i pestycydów w sadach i ogrodach. Zwierzęta zamieszkujące te tereny podtruwają się szkodliwymi substancjami i nie chętnie do nich wracają. Ważnym jest również rozsądek i rozwaga na drodze, szczególnie w wieczornych porach, gdyż nagrzany asfalt przyciąga nie tylko jeże i drobne ssaki ale również większe zwierzęta leśne takie jak zające i sarny, które mogą ulec wypadkowi.

Jeden z powstałych domków wraz z jego opiekunem. 

Barbara Zarzecka
studentka biotechnologii

Noc Biologów 2020 - „Siateczki nie trzeba”

Studenci biotechnologii w czasie Nocy Biologów 2020 zorganizują stanowisko „Siateczki nie trzeba” (dzięki Kołu Biotechnologów). Akcja będzie trwać w piątek (10.stycznia) od godziny 11:00 do 19:00. Studenci zapraszają każdego chętnego do pomocy. Można przynieść stare firanki, igły, nici. Można będzie się nauczyć samodzielnego szycia woreczków zakupowych ze starych firanek.

„O jeżu jak zimno!”- fotorelacja podsumowująca studencki projekt

W ramach projektu „o Jeżu, jak zimno” 5 grudnia 2019 r.  studenci 4 roku biotechnologii zorganizowali akcję budowy schronisk dla jeży. Spotkanie cieszyło się ogromnym zainteresowaniem, w efekcie powstały oryginalne konstrukcje. Początkowym etapem było przygotowanie projektów i materiałów do budowy oraz organizacja spotkania. Samodzielnie stworzone projekty pozwoliły studentom na zapoznanie się z podstawowymi zasadami tworzenia drewnianych konstrukcji jak również umożliwiły praktyczne zastosowanie zdobytych na studiach umiejętności.

Studenci pozyskali materiały w postaci niewykorzystanych odpadów od zaprzyjaźnionych firm, które po odpowiedniej obróbce wykorzystano do budowy domku. Inne materiały zostały przyniesione przez studentów w myśl zasad recyklingu. Wykorzystano skrawki siatki, materiałów uszczelniających, starą odzież aby odpowiednio ocieplić i zabezpieczyć powstające domki.

Organizacja spotkania pozwoliła na integrację międzywydziałową na której nie zabrakło słodkiego poczęstunku ufundowanego przez prof. dr hab. Iwonę Bogacką - dziekan Wydziału Biologii i Biotechnologii.

Inauguracją spotkania był wykład nt. występowania jeży w Polsce oraz sposobów ich ochrony. Po krótkim wystąpieniu studenci biotechnologii jak również przybyli goście, pełni zapału zabrali się za budowę domków. Realizacja prostych projektów pozwoliła na szerzenie ochrony środowiska oraz praktycznego zastosowania recyklingu wśród studentów zapewniając jednocześnie kreatywnie spędzony czas. Gotowe konstrukcje wyzwoliły uśmiechy i przyniosły wiele satysfakcji osobom zaangażowanym w projekt.

Serdecznie wszystkim dziękujemy za zaangażowanie w projekt, szczególne podziękowania dla dr hab. Stanisława Czachorowskiego, prof UWM za wiarę w studentów i przybliżenie nam praktycznej strony ochrony środowiska.

Barbara Zarzecka
studentka biotechnologii

Czytaj więcej na ten temat.