Aktualne informacje o Olimpiadzie Wiedzy Ekologicznej

Główny Komitet Olimpiady Wiedzy Ekologicznej pragnie poinformować, że kolejna edycja Olimpiady odbędzie się, ale aktualnie:

• trwa proces reorganizacji jej przebiegu
• od 3 tygodni nie działa strona olimpijska gdyż została "zhakowana", informatycy intensywnie walczą z tym problemem
• czekamy na nowelizacje aktu naszego powołania z 1990 r. przez prawników SGGW,
• etap podstawowy i zgłoszenia szkół  do niego przez formularz (materiały będzie pobierał dyrektor szkoły i dlatego wszystkie jego dane będa niezbędne do wpisania szkoły do zaktualizowanej bazy szkół} zamiescimy po uruchomieniu strony!
• terminem etapu podstawowego etapu będzie 12 stycznia 2026 r.

Wierząc,że w najbliższym czasie uporamy się ze wszystkimi w/w trudnościami, łączymy serdeczne pozdrowienia,

W imieniu GK OWE

Dr Małgorzata Falencka-Jabłońska

Przewodnicząca GK OWE

Drugie życie Torbusza Plastycjusza

Torbusz Plastycjusz nie zawsze był samotny. Kiedyś nosił zakupy dla kobiety, która go pokochała. Był jej wiernym towarzyszem, silnym, wytrzymałym i niezastąpionym. Ale pewnego dnia wszystko się zmieniło.-„Muszę być bardziej eko” — powiedziała, sięgając po nową, materiałową torbę. Torbusz nie miał szans. Został porzucony i zdradzony. Najpierw wciśnięty do szuflady, potem wyrzucony na wiatr, który porwał go w nieznane. Przez lata dryfował po świecie, zagubiony i niechciany. Leżał na plażach, unosząc się na falach oceanu, był zadeptywany na ulicach. Czuł się winny, że go nienawidzą. Mówili, że szkodzi środowisku, że nigdy się nie rozłoży, że jest niepotrzebny. 

W końcu postanowił coś zmienić. Zaczął pracować nad sobą – zamiast czekać na akceptację, dźwigał ciężary, pomagał, gdzie mógł. Stał się silniejszy, bardziej odporny na ciosy losu. Wiedział, że pomimo swoich lat jeszcze się do czegoś nadaje. Ale wciąż czuł pustkę. Aż pewnego dnia, w wietrzny poranek, wiatr zaniósł go pod drzwi nieznanego domu. Drzwi otworzyła kobieta. Miała ciepły uśmiech i spojrzenie, które zdawało się dostrzegać w nim coś więcej niż tylko zużyty plastik.-„Och! Co my tu mamy? Ktoś cię zostawił?” Nie wyrzuciła go. Nie odwróciła się z pogardą. Wzięła go do środka i zaczęła coś szeptać, dotykając go delikatnie.-„Damy ci drugą szansę” — powiedziała. Torbusz poczuł, jak jego wnętrze wypełnia ciepło. Nigdy nie sądził, że ktoś będzie w stanie dać mu drugą szansę. W jego najgorszych koszmarach rozkładał się gdzieś na poboczu przez całą wieczność. Na szczęście miła i urocza kobieta postanowiła mu pomóc. 

Został poddany recyklingowi. Nie był już samotnym, zapomnianym workiem dryfującym w oceanie. Stał się czymś nowym, wartościowym. Może częścią miękkiego pledu, może butelką na wodę, a może stylową torbą, którą ktoś pokocha na nowo. Po latach samotności zrozumiał, że każdy zasługuje na drugą szansę. A prawdziwa miłość to nie to, co nas definiuje w chwili obecnej, ale to, co możemy z siebie dać światu.

Wiktoria Sikorska

studentka biotechnologii

Wpływ wylesiania na klimat i społeczności lokalne

Wycinka lasów stanowi jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla ochrony środowiska, prowadząc do nieodwracalnych zmian w ekosystemach i pogłębiając kryzys klimatyczny. Lasy odgrywają kluczową rolę w regulacji klimatu, pochłaniając dwutlenek węgla z atmosfery, a ich masowe niszczenie przyczynia się do globalnego ocieplenia, utraty bioróżnorodności i degradacji gleby. Pomimo rosnącej świadomości ekologicznej i wprowadzania różnych programów ochronnych, tempo wylesiania wciąż jest alarmujące, zwłaszcza w regionach tropikalnych, takich jak Amazonia, Azja Południowo-Wschodnia czy Afryka Środkowa.

Przyczyną wylesiania jest przede wszystkim działalność człowieka, napędzana rosnącym zapotrzebowaniem na surowce i przestrzeń. Przemysł drzewny eksploatuje lasy w celu pozyskania drewna na potrzeby budownictwa, meblarstwa oraz produkcji papieru. Ogromne połacie lasów są wycinane pod uprawy, takie jak soja czy olej palmowy, oraz pod hodowlę zwierząt, co jest szczególnie widoczne w Ameryce Południowej. Urbanizacja i rozwój infrastruktury również przyczyniają się do wylesiania, gdyż rosnąca liczba ludności wymaga nowych osiedli, dróg i fabryk.

Jednym z najpoważniejszych skutków wylesiania jest jego wpływ na zmiany klimatu. Drzewa pochłaniają ogromne ilości dwutlenku węgla, a ich masowa wycinka prowadzi do wzrostu stężenia tego gazu w atmosferze, co przyczynia się do efektu cieplarnianego. Dodatkowo, wypalanie lasów w celu oczyszczenia terenów emituje jeszcze większe ilości gazów cieplarnianych. To skutkuje ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi, takimi jak huragany, susze czy intensywne opady deszczu, które mogą prowadzić do powodzi i osuwisk ziemi.

Nowoczesne badania potwierdzają, że zmiany w pokrywie leśnej mają wpływ nie tylko na lokalny klimat, ale również na globalne wzorce cyrkulacji powietrza. Utrata wilgoci emitowanej przez lasy (tzw. pompy wilgoci) może wpływać na zmniejszenie opadów atmosferycznych w odległych regionach, co prowadzi do zjawisk takich jak pustynnienie czy spadek plonów w rolnictwie. Te zmiany mają dalekosiężne skutki, również w kontekście globalnego bezpieczeństwa żywnościowego.

Kolejną konsekwencją wycinki lasów jest dramatyczna utrata bioróżnorodności. Lasy deszczowe są domem dla milionów gatunków roślin i zwierząt, a ich niszczenie prowadzi do wyginięcia wielu organizmów. Wiele z tych gatunków nie jest jeszcze nawet odkrytych przez naukowców. Zanik naturalnych siedlisk zmusza zwierzęta do migracji w poszukiwaniu nowego miejsca do życia, co często prowadzi do konfliktów z ludźmi i osłabienia całych populacji.

Degradacja środowiska naturalnego wpływa również na jakość życia ludzi, szczególnie tych, którzy są bezpośrednio zależni od lasów. Społeczności rdzenne, zamieszkujące lasy od pokoleń, tracą swoje domy i źródła utrzymania, gdy korporacje przejmują ich ziemie pod plantacje lub przemysł wydobywczy. Wylesianie często odbywa się bez zgody lokalnych mieszkańców i łamie ich prawa, co prowadzi do marginalizacji społecznej i ubóstwa.

Wylesianie zwiększa również ryzyko występowania chorób zakaźnych, gdyż zmiany w ekosystemach sprzyjają rozprzestrzenianiu się patogenów. Zanik naturalnych barier może prowadzić do przenoszenia wirusów ze zwierząt na ludzi, jak miało to miejsce w przypadku niektórych epidemii.

Aby zahamować proces wylesiania, konieczne są skoordynowane działania na różnych poziomach – od polityki międzynarodowej po codzienne wybory konsumenckie. Rządy powinny wprowadzać surowsze regulacje dotyczące gospodarki leśnej, promując zrównoważone metody zarządzania zasobami naturalnymi. Ważne jest także wspieranie inicjatyw zajmujących się ochroną lasów, takich jak organizacje ekologiczne prowadzące programy zalesiania oraz edukację ekologiczną. Konsumenci mogą przyczynić się do ochrony lasów, wybierając produkty z certyfikowanych źródeł, ograniczając marnotrawstwo papieru oraz zmniejszając spożycie produktów, których produkcja przyczynia się do wylesiania, takich jak olej palmowy czy mięso pochodzące z masowych hodowli.

Wylesianie jest jednym z największych wyzwań ekologicznych XXI wieku, a jego skutki mogą być nieodwracalne, jeśli nie podejmiemy odpowiednich działań. Utrata lasów oznacza nie tylko katastrofalne zmiany klimatyczne i wyginięcie wielu gatunków, ale także bezpośrednie zagrożenie dla ludzi, zwłaszcza tych, którzy są zależni od ekosystemów leśnych. Odpowiedzialność za ochronę lasów spoczywa zarówno na rządach i organizacjach międzynarodowych, jak i na każdym człowieku. Świadome wybory, edukacja ekologiczna oraz wspieranie działań na rzecz ochrony środowiska mogą pomóc zahamować ten destrukcyjny proces i zapewnić przyszłym pokoleniom zdrową planetę do życia.

Szymon Wójcik, Biotechnologia semestr IV

Bibliografia

One More Tree. (n.d.). *Wpływ wylesiania na globalne wzorce klimatyczne i społeczności lokalne*. https://one-more-tree.org/pl/wplyw-wylesiania-na-globalne-wzorce-klimatyczne-i-spolecznosci-lokalne/

WWF Polska. (n.d.). *Las – naturalna klimatyzacja Ziemi*. https://www.wwf.pl/las-naturalna-klimatyzacja-ziemi#las-klimat